Kennarar og samstaðan í verkalýðsbaráttunni

Vilhjálmur Birgisson formaður Starfsgreinasambandsins lagði til samstöðu í verkalýðshreyfingunni fyrir síðustu kjarasamninga að ná bættum kjörum með því að lækka vexti og verðbólgu í þjóðfélaginu. Til þess að þetta næðist kom ríkisstjórnin með ,,pakka" sem gerðu samningana enn hagstæðari fyrir launþega. Þessir samningar voru ekki gallalausir. Þannig tóku ekki allir aðilar í verkalýðshreyfingunni þátt í þeim sem hefði verið betra, og hitt er að ekki er endalaust að hækka þá lægst launuðu umfram aðra. Ástæðan er sú að þá hættir menntun smá saman að skipta máli. Þá hefði verið æskilegra að sveitarfélögin kæmu með öflugri hætti inn í þessa samninga, t.d. með því að taka á hækkunum á lóðum og kostanaði við þá sem standa í byggingu húsnæðis. Þá koma kennarar fram og vilja fá meira en aðrir. Kostnaður við skóla hérlendis er hærri en víðast hvar t.d. í Evrópu, og það sem  verra er árangur í skólakerfinu er afleitur. Kem sjálfur úr fjölskyldu þar sem faðir minn var kennari og síðar skólastjóri. Þá voru kennarar vel launaðir, meginþorri þeirra karlmenn. Svo fóru að koma inn í greinina konur sem höfðu eiginmenn sem fyrirvinnu. Þeim þótti mörgu óþægilegt að vinna fullan vinnudag í skólanum og vildu bara vinna hluta vinnunnar heima. Þetta varð krafa kennara. Árangurinn fór niður. Man umræðuna með þessari þróun munu laun að sjálfstöðu lækka í takt við vinnuframlag. Þessi skerðing á vinnuframlagi hefur verið stór hluti af baráttu kennara í gegnum tíðina. Þetta endar sjálfsagt með því að kennarar fái full laun fyrir ekkert vinnuframlag! Svo er settar hindranir fólk með góða menntun og reynslu, fær ekki vinnu sem kennarar því þá kemur hindrunin kennslu og uppeldisfræði. Í leikskóla þarf fimm ára háskólanám til þess að vera leikskólakennari. Þetta er galið. Það er mikil eftirspurn eftir iðnaðarmönnum og að sjálfsögðu á skólakerfið að mæta þeirri þörf að geta skólað iðnaðarmenn, sem það getur ekki. Af hverju í ósköpunum á almennur kennari að hafa hærri laun en iðnaðarmenn? Auðvitað þurfum við að taka þessa verkalýðsbaráttu og fara í mat á störfum launþega. Miðað við það mat hefðu kennarar ekki átt að fá neina fyrirframgreiðslu fyrir launahækkun, heldur skerðingu fyrir launalækkun í framtíðinni. Þeir sem nenna ekki að vinna eiga ekki að fá viðbótargreiðslu. Letidýrin sem skrá sig veika í tíma og ótíma á að taka af launaskrá. Það er kominn tími að kennarar fari að bera samfélagslega ábyrgð. 

Öryggismál Landsvirkjunar í ólestri?

Landsvirkjun er eitt af mikilvægustu fyrirtækjum okkar. Það er mikilvægt að slíkt fyrirtæki hafi siðferðisreglur og öryggismál fyrirtækisins í lagi. Nú er liggur einn starfsmaður fyrirtækisins 

Þóra Arnórsdóttir

 

 

undir grun að hafa tekið þátt í innbroti, glæpsamlegu atferli með hópi fólks sem einnig liggur undir grun um samstarf á slíkum vettvangi. Slíkur hópur ef sekur er, myndi kallast glæpagengi. Telur stjórn og stjórnendur fyrirtækisins það ásættanlegt að á meðan starfsmaður Landsvirkjunar  tekur ekki þátt í því að upplýsa málið, sem hún er m.a. sökuð um, sé á sama tíma starfandi hjá fyrirtækinu? Gæti Þóra komið upp einhverju gengi innan Landsvirkjunar til þess að hjóla í einhverja viðskiptavini sem henni eða einhverjum er ekki að skapi? Það er skýlaus krafa að þetta byrlunarmál verði upplýst.  

Fyrsta lið Arnars

Þá hefur Arnar Gunnlaugsson valið sinn fyrsta landsliðshóp í knattspyrnu  karla. Sumt rökrétt og annað gagnrýnisvert. Aron Gunnarsson hefur á undanförnum árum verið mjög mikilvægur fyrir liðið karakterlega séð, en getulega er hann farinn að dala talsvert og hefur lítið spilað. Því miður er hans tími liðinn. Annar leikmaður sem hefur hreinlega verið að spila illa fyrir landsliðið er Jón Dagur Þorsteinsson og spilar líka lítið með sínu liði. Það er áberandi hversu illa hann stendur sig varnarlega með landliðinu. Nánast farþegi varnarlega. Þórir Jóhann Helgason kemur óvænt inn, en hann stóð sig vel á sínum tíma. Hefði hiklaust valið Höskuld Gunnlaugsson inn sem varnartengilið í landsliðið að þessu sinni, besti leikmaður úrvalsdeildar á síðasta ári. Þá finnst mér vanta skallamann í framarlega á völlinn. Þegar spilum við lið sem halda boltanum betur en við, og við þurfum t.d. að hreinsa í vörn frammávið þá vinna Orri og Andri Lucas fáa af þeim boltum, ólíkt t.d. Kolbeini Sigþórssyni hér áður fyrr. Hann vann marga slíka bolta og gat komið boltanum á samherja á meðan liðið var að færa sig framar. Þetta gefur líka möguleika á að breyta um stíl í sóknarleiknum ef með þarf. Willum getur sannarlega skilað því hlutverki, auk þess að vera líka mjög vel spilandi. Var lengi að vona að Emil Atlason fengi einhver tækifæri. Þó Gylfi sé ekki valinn að þessu sinni er það mitt mat að hans tími sé ekki liðinn. Það sýndi hann þegar hann kom inná í síðustu leikjum.  Er ósammála Arnari varðandi val á fyrirliða, þar hefði Höskuldur Gunnlaugsson verið sterkara útspil. Leikmaður með reynslu, mikla greind og þroska. Eiginleikar sem Aron Gunnarsson skilaði landsliðinu hér áður.