Tvö stæstu baráttumál samfylkingarinnar fundin!

 

 

 

 

 

 

 

Það hefur verið mikil tilvistarkreppa í samfylkingunni frá því að Kvennalistinn, Alþýðuflokkurinn og Alþýðubandalagið ákváðu að sameinast. Þessi sameining dugði að vísu aðeins í örfáar mínútur og þá var samfylkingin farin að molna í frumeindir sínar. Alþýðuflokkurinn kunni ekki að meta Kvennalistakerlingarnar og kommúnistarnir í Alþýðubandalaginu ætluðu sér ekki að verða jafnaðarmenn. Hver höndin hefur verið á móti annarri og nú heita brotin og brotabrotin hinum ýmsu nöfnum. Það sem eftir er af samfylkingunni veit ekkert fyrir hvað þeir standa, hvert þeir stefna eða hver baráttumálin ættu að verða. Einhverjum snillingnum, sennilega almannatengli datt í hug að finna tvö mál sem restin gat verið sátt um. 

1. Að mótmæla núverandi framkvæmd við að gelda svín og kenna bændum og  Framsóknarflokknum um.

og 2. Að verða aðalbaráttuafl fyrir múslima hérlendis - og kenna Framsóknarflokknum  og kristnu fólki um andstöðu við múslima að vilja ekki stuðla að þeir geti komið sér upp glæsilegri aðstöðu og kalla alla þá sem hafa eitthvað út á slík að setja fasista og þá sérstaklega Framsóknarmenn sem samfylkingunni er sérlega í nöp við. (Aumingja Framsóknarmennirnir eru að verða að einskonar gyðingum nútímans). 

Þetta hefur fallið í góðan jarðveg bæði meðal þeirra fáu stuðningsmanna sem enn styðja samfylkinguna og þó sérstaklega fulltrúum flokksins í fjölmiðlaheiminum sem nánast  fjalla ekki um neitt annað en baráttumálin tvö.

Nú er bara að sjá hvort þessi baráttumál, og hatrið,  hristi þetta lið saman, það er að segja þá fáu sem eftir eru í flokknum. 

 

 

Rekinn heim fyrir að neita að hylla þjóðfánann!

Vísir.is segir frá því að ungur bandarískur piltur hafi verið rekinn tímabundið úr skóla vegna þess að hann neitaði að fara með hollustueiðinn eða Pledge of Allegance. Á þessu máli eru a.m.k. tvær hliðar.  Það er mikil munur að bera virðingu fyrir einhverju, t.d. landi og þjóð eða blind dýrkun. Margir þeirra sem verða æfir og missa sig þegar einhver talar af virðingu um Íslandi, land og þjóð, dýrka ESB nánast skoðanalaust og víla ekki fyrir sér að falsa niðurstöður undriskrifasöfnunar til stuðnings sínum málstað. Á sama tíma er hluti þeirra blindir stuðningsmenn t.d. einhvers fótboltafélags í Englandi. Þessir sömu aðilar virðast síðan hata lönd eins og Bandaríkin, eða ákveðna hópa eins og bændur, landsbyggðarfólk, kristið fólk eða Framsóknarfólk. Sannarlega öfgafull viðhorf. Það sem kemur síðan hvað mest á óvart, að einmitt þessir hatursfullu öfgasinnar kalla stundum þá sem ekki eru þeim sammála fasista. Lífið er stundum skondið.

Vinstri flokkur með hægra ívafi!

Nú er nýr vinstri flokkur í burðarliðunum. Vinstri flokkur heitir það þegar meirihluti flokksmanna eru vinstri menn, því þó að hægri menn standi að stofnun á slíkum flokk er það flokksþing sem ákveður stefnuna, ekki þeir sem stofna flokkinn. Þegar samfylkingin var stofnuð var hún tilorðin til þess að sameina alþýðuflokk, Alþýðubandalag og Kvennalistann. Margrét Frímannsdóttir  varð formaður, og Jón Baldvin Hannibalsson varð fúll svo og Svavar Gestsson og Steingrímur Sigfússon. Áherslurnar voru ekki alveg eins og þeir vildu hafa þær og þess vegna var VG stofnaður. Jón Baldvin var sendur í útlegð, annars hefði hann líka stofnað nýjan flokk. Þá hefði sameining flokkanna orði slík, að auk nýja flokksins hefði verið stofnað nýtt Alþýðubandaldag og nýr alþýðuflokkur. Margrét átti að vera límið til þess að halda þessum þremur öflum saman. Næst tók Ingibjörg Sólrún við og þá var öllum ljóst að alþýðuflokksmenn og Alþýðubandalagsfólk hafði orðið undir í ,,sameiningunni". Til allar hamingju gekk Jón Ásgeir til liðs við batteríið og hélt flokknum á floti. Einkavæðing bankanna varð að hans skapi og samfylkingin óð í peningum. 

Nú hefur þetta lið fengið Benedikt Jóhannesson, Þorstein Pálsson  og Svein Andra til liðs við sig, og með þeim óánægðir alþýðuflokksmenn, Allaballar og Kvennalistakonur. Sagt er að í miðstjórninni verði Jóhanna Sigurðardóttir, Steingrímur Sigfússon, sem er á svarta lista VG, Svavar Gestsson og Indriði Þorláksson. Þessa nýju samfylkingu kalla þau Viðreisn og einkunnarorðin verða víst ,,Eigum ekki viðreisnar von".