Af hverju fögnuðu bíleigendur ekki?

Það vakti athygli margra dræmar undirtektir skuldara bílalána, þegar Árni Páll Árnason tilkynnti væntanlegar aðgerðir ríkisstjórnarinnar varðandi lækkun bílalána. Árni Páll kynnti svokallaða 110% leið, sem þýðir að sú upphæð láns sem er umfram 110% virði bifreiðarinnar fellur niður. Meginþorri bílalána er með gengislánum og nýlega er fallin í Héraðsdómi Reykjavíkur um að gengislánin séu ólögmæt. Verði þessi dómur staðfestur í Hæstarétti sem margir telja mjög líklegt lækka bílalánin mun meira en hugmyndir ríkisstjórnarinnar segja til um. Þess vegna þykir þetta útspil félagsmálaráðherra heldur klént.

Annað er að ef þetta var mögulegt nú, af hverju var þetta algjörlega ómögulegt fyrir ári síðan. Sá tvískinnungur þykir ekki trúverðugur. 

Félagsmálaráðherra segir nú að hann óttist ekki lögsókn frá fjármögnunarfélögunum. Ef bílalánin verða dæmt lögmæt, þá verður ekki séð á hvaða forsendum félagsmálaráðherra ætlar að komast hjá lögsókn.  Því miður lykta þessar aðgerðir af spunavinnubrögðum og því fá boðaðar aðgerðir misjafnar undirtektir.