Bjarni Ben og ESB.

Í febrúar 2008 skrifuðu Bjarni Benediktsson og Illugi Gunnarsson fræga grein í Fréttablaðið um stjórn efnahagsmála. Greinin hvar hörð ádeila á efnahagstjórn  þáverandi ríkisstjórnar Geirs Haarde. Síðar komu þeir með útspil, þar sem þeir sögðu það eðlilegt að farið væri í aðildarviðræður við ESB. Á þessum tíma fór ég á fund með Bjarna Benediktssyni, þar sem hann fór yfir þetta mál. Hann sagði þá að í ljósi þess að yfir 70% þjóðarinnar vildu viðræður við ESB, væri eðlilegt að verða við þeirri ósk. Hann sagði hins vegar að eðlilegt væri að samningsmarkmið væru alveg ljós frá upphafi, og hann væri sannfærður um að ásættanlegur árangur myndi ekki nást, miðað við núverandi stefnu ESB, og fyrri samninga.

Síðan er runnið mikið vatn til sjávar. Stuðningurinn við aðildarviðræður við ESB hefur hrunið. Baugsmiðlarnir undir stjórn Jóns Ásgeirs útrásarsérfræðings hefur hamrað á því að Bjarni hafi verið stuðningsmaður þess að Ísland gangi í ESB. Bjarni hefur mótmælt þessu en þá hann sagður hafa skipt um skoðun. Ef Jón Ásgeir hefði verið andstæðingur ríkisstjórnarinnar og beitt sér gegn ríkisstjórninni þá hefði verið sett fjölmiðlalög á níðinginn umsvifalaust. Leppsnepilinn DV hefði fylgt með. Þar sem fjölmiðlablokkin hjálpar ríkistjórninni að lafa örlítið lengur, er engin ástæða til þess að setja fjölmiðlalög. 

Bjarni Benediktsson styður ekki aðild að ESB nú 2011 og það gerði hann heldur ekki 2008. Hann telur hins vegar að þar sem meirihluti þjóðarinnar styður ekki inngöngu í ESB nú, sé ástæðulaust að eyða tíma í aðildarviðærður. 

Vinkona til útláns!

Fyrir áratugum síðan stóð ég að því að skipuleggja böll og tónlistarviðburði. Á einni uppákomunni, sá hljómsveitin sjálf um rekstur á ballinu, en fékk okkur félaganna til þess að selja miða og sjá um dyravörslu. Ein ung stúlka sem við flokkuðum til ,,grúppís" vantaði miða og talaði við eitt goðið sitt. Hann gerði það skilyrði að stúlkan útvegaði honum vinkonu sína. Sú virtist ekki vita hvað stóð til, en var ,,étinn" á staðnum. Síðar grétu þær vinkonurnar saman, önnur þó sennilega af gleði því hún fékk miða á ballið. Hún fagnaði í lokin með því að lyfta báðum höndum, eins og sigurvegari. 

Þetta rifjast upp vegna uppákomu á dansleik fyrir ekki alls lögnu. Ein kona tók að sér að útvega átrúnaðragoði sínu vinkonu sína, til framhjáhalds á ballinu sjálfu. Þessu fylgdi eins og forðum, mikill grátur og gnístan tanna. Einhver handalögmál, því nú voru makar og vinir komnir í spilið. Allt var þetta þó hluti af spili, og eins og forðum fékk miðlarinn sitt. Hún gat ekki leynt gleði sinni. Hún sko, massaði þetta. 

Sigrarnir geta þó orðið misbeiskir.