Atvinnumiðlun fyrir þingmenn.

Þjóðfélag sem býður þegnum sínum 6% verðbólgu, umtalsvert meira en nágranaþjóðirnar gera, er illa stjórnað. Valið stendur á milli þess að standa sig illa og fá verðbólgu, standa sig illa og fá atvinnuleysi eða standa sig vel og fá hagvöxt, lága verðbólgu, lítið atvinnuleysi og aukinn hagvöxt.

Hvort sem við ætlum að taka upp aðra mynt, Evru, dollar eða norska krónu, þurfum við að reka samfélagið vel. Ekki það að ríkistjórnin eigi að skapa störfin, en búa til ramma til þess að atvinnulífið stór og lítil fyrirtæki skapi störf.

Í þessu hefur ríkisstjónin brugðist. Þegar kjörtímabilinu er lokið, munu að öllu jöfnu margir hverfa af þingi, og margir þingmannana munu eiga erfitt að fá vinnu. Jafnvel árum saman.

Skoðum listann. 

 Álfheiður Ingadóttir

Skúli Helgason

Birgitta Jónsdóttir

Ásta R. Jóhannesdóttir

Magnús Orri Schram

Þór Saari

Lúðvík Geirsson

Ögmundur Jónasson eða Guðfríður Lilja

Róbert Marchall

Margrét Tryggvadóttir

Árni Johnsen

Lilja Rafney

Ólína Þorvarðardóttir

Sigmundur Ernir

Björn Valur Gíslason

Jónína Rós

Þorgerður Katrín

Guðlaugur Þór

Þráinn Bertelsson

Mörður Árnason

Valgerður Bjarnadóttir

Jóhanna Sigurðardóttir

Það væri vissulega söknuður af einhverjum af þessum þingmönnum, en margir þeirra eru hreinlega á röngum vinnustað. Hvaða vinnuveitendur geti notað starfskrafta þeirra verður að koma í ljós.