Höldum forsetakosningabaráttunni frá lákúrunni.

Nú hef ég ekki fylgst mikið með kosningabaráttu forsetaframbjóðandanna að undanförnu. Sá fyrir tilviljun myndband af Þóru Arnórsdóttur þar sem hún hélt bolta á loft. Sem gamall knattspyrnuþjálfari varð ég yfir mig hrifinn. Á ekki von á að aðrir frambjóðendur sýni slíka takta.

Ég var sannarlega opinn fyrir að heyra og sjá hvað frambjóðendurnir hafa fram að færa. Málfutningur Herdísar, Ólafs og Andrea hefur fallið mér í geð. Frammistaða Þóru hefur valdið mér nokkrum vonbrigðum, og skrifa ég það á þá staðreind að hún er nýbúin að eignast barn og er því ekki tilbúinn andlega í harða baráttu. Ari Trausti hefur að mínu mati misst taktinn. Ég er ekki alveg að skilja framboð Hannesar. Held að það sé ekki endilega góð hugdetta, að þó maður fari í endurmenntun þá þurfi maður að bjóða sig fram til forseta. 

Það hefur farið í marga og skaðað Þóru að mjög margir upplifa bæði RÚV og Baugsmiðlana sem hlutdræga. 

Undir kvöldið kvöldið fékk ég á borðið hjá mér eitthvað mál um Svavar eiginmann Þóru, eftir eitthvað viðtal við Eirík Jónsson. Þetta blað fór ólesið í ruslatunnuna. Man eftir þessum Eiríki með einhvern þátt í einhverjum fjölmiðlinum hér um árið. Lægra sekkur fjölmiðun varla. Held að þetta slái DV við. 

Látum ekki slíka lákúru sóða þessa kosningabáráttu út.