30% lýðræði

Það er útbreyddur misskilningur að lýðræði felist í því einu að meirihlutinn skuli ráða. Lýðræðislegt ferli getur falið í sér að fólk skiptir sér í fylkingar um ákveðið málefni. Þá taka við rökræður og ef þær eru góðar, getur það þýtt að heildarniðurstaðan breytist, þannig að útkoman verði sigur - sigur  dæmi. Í ríkisstjórn þar sem tveir eða fleiri flokkar koma að verður þannig að komast á málamiðlun um mál, ef samstarf á að takast.

Vandamál núverandi stjórnar er að fara á stað með mál þar sem fyrirfram er ljóst að hefur aðeins 30% stuðing eða minna.  Aðildarviðræður við ESB, breytast í aðildarumsókn að ESB og nú síðast aðlögunarferli við ESB, er dæmi um mál sem sett er inn án lýðræðislegrar umræðu og eðlilegra lýðræðislegra vinnbragða. Það má öllum vera ljóst að aðild verður kolfelld í atkvæðagreiðslu. Ef sú aðstaða kemur upp innan einhvers tíma að aðstæður munu breytast mun þetta ferli nú minnka möguleikana á inngöngu. Þessi málsmeðferð er ofbeldi. Hér á blogginu eru aðilar sem telja vinnubrögðin eðlileg að það er þeim fyrst og fremst vitnisburður. 

 Fyrir nokkrum árum er yngri dóttir mín var 8 ára, fórum við í foreldraviðtal. Við höfum fengið einkunnar og umsagnarblað deginum áður sem við höfðum ekki farið yfir með dóttur okkar og þar fékk hún C- í einhverju sem hét samvinna nemenda. Í viðtalinu sem gekk afar vel fyrir sig, komum við í lokin að þessari einkunn og við spurðum hálf hlægjandi hvað þetta væri. 

Jú, útskýrði kennarinn. Við vorum í hópstarfi, og þau áttu að velja sér nafn fyrir hópinn og dóttir ykkar sætti sig ekki við niðurstöðuna og neitaði þá að taka þátt. 

Við spurðum dóttur okkar, hverju þessu sætti. 

Jú, við vorum  5 í hópnum, þrjár stelpur og 2 starákar. Ein stelpnanna stakk upp á nafni, sem var samþykkt, en síðar stakk einn strákanna upp á nafni í fíflaskap og þá voru greidd atkvæði. Þrjár stelpur gegn tveimur strákum. Þá kom kennarinn og sagði okkur að nafn stráksins yrði nafn hópsins. Þessu mótmæti ég og var send út í horn.

Ég spurði kennarann hvort þetta væri rétt, og hún játti því og sagði okkur að stundum þyrfti minnihlutinn að ráða.  Þá spurði ég hvort það hafi oft verið kosið á þennan hátt. Það hafði aldrei verið gert. 

Hér var það kúun 40% nemanda sem gilti. Sannarlega óforkastanlegt, en ekkert í samanburði við þá kúun sem á sér stað á Alþingi varðandi ESB. Þar nær aðildarumsókn aldrei 30% markinu. 

Athugasemdir

[Geir Ágústsson, 9.1.2011 kl. 15:35]

Hayek útskýrði ágætlega hvernig "lýðræði" getur sameinað þá sem vilja miðstýringu ríkisins á hinum og þessum sviðum (í bókinni Road to Serfdom): "The movement for planning owes its present strength largely to the fact that, while planning is in the main still an ambition, it unites almost all the single-minded idealists, all the men and women who have devoted their lives to a single task. The hopes they place in planning, however, are not the result of a comprehensive view of society, but rather of a very limited view, and often the result of a great exaggeration of the importance of the ends they place foremost."

[Jón Atli Kristjánsson, 9.1.2011 kl. 15:37]

Góð saga af dóttur þinni sem hefur bein í nefinu eins og pabbi. ( og mamma ) Hinsvegar í nafni réttlætis, þá samþykkti Alþingi að fara í núverandi ESB viðræður. Lýðræðislega ákvörðun á þeim vettvangi.  Hver leikslok verða er svo annað mál.  Sammála þér um vanda okkar ef deilur koma upp, og ekki allir sammála. Reynir sannarlega á félagslegan þroska og skilning á því hvað er lýðræði kostir þess og gallar.

Klárt viðskiptatækifæri fyrir mann eins og þig að kenna okkur hinum hvernig á að haga sér !