Vinkona til útláns!

Fyrir áratugum síðan stóð ég að því að skipuleggja böll og tónlistarviðburði. Á einni uppákomunni, sá hljómsveitin sjálf um rekstur á ballinu, en fékk okkur félaganna til þess að selja miða og sjá um dyravörslu. Ein ung stúlka sem við flokkuðum til ,,grúppís" vantaði miða og talaði við eitt goðið sitt. Hann gerði það skilyrði að stúlkan útvegaði honum vinkonu sína. Sú virtist ekki vita hvað stóð til, en var ,,étinn" á staðnum. Síðar grétu þær vinkonurnar saman, önnur þó sennilega af gleði því hún fékk miða á ballið. Hún fagnaði í lokin með því að lyfta báðum höndum, eins og sigurvegari. 

Þetta rifjast upp vegna uppákomu á dansleik fyrir ekki alls lögnu. Ein kona tók að sér að útvega átrúnaðragoði sínu vinkonu sína, til framhjáhalds á ballinu sjálfu. Þessu fylgdi eins og forðum, mikill grátur og gnístan tanna. Einhver handalögmál, því nú voru makar og vinir komnir í spilið. Allt var þetta þó hluti af spili, og eins og forðum fékk miðlarinn sitt. Hún gat ekki leynt gleði sinni. Hún sko, massaði þetta. 

Sigrarnir geta þó orðið misbeiskir.