Yfirgengileg frekja og yfirgangur

Venjulegt fólk á erfitt með að meðhöndla aðila sem sýnir landamæralausa frekju og yfirgang. Margir draga sig í hlé, eða fara af hólmi. Tiltölulega fáir ákveða að taka slaginn og veita yfirgengilegri  frekju mótspyrnu. Á Alþingi þurfti Forseti Alþingis Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir ítrekað að setja ofan í við samflokksmanneskju sína Ólínu Þorvardóttur sem virðist hafa afar takmarkaðan ramma um frekju sína og yfirgang. Það er illa gert af Vestfirðingum að senda þessa konu á Alþingi Íslendinga. Þjóðin á það ekki skilið. Það er skiljanlegt að þeir hafi losað sig við Ólínu sem skólameistara á Vestfjörðum, en þá er Alþingi ekki rétti staðurinn til þess að senda gripinn á.

http://www.althingi.is/altext/hlusta.php?lidur=lid20110415T110623

Athugasemdir

[Torfi Kristján Stefánsson, 15.4.2011 kl. 17:22]

Ég skoðaði þetta nú og verða að segja að mér virðist sem við höfum ekki verið að skoða sömu upptökuna!

Fyrir mína parta þá leit þetta nú út eins og frekja í forseta þingsins.

Það er vert að minnast þess að svipuð orðaskipti fóru fram rétt áður milli Ragnheiðar Ríkarðsdóttur og Eyglóar Harðardóttur (undir sama lið) og hreyfði þá forseti engum mótbárum.

Ætli Ásta Ragnheiður hafi horn í síðu samflokksþingkonu sinnar, Ólínar Þorvarðardóttur?

Annars er alltaf jafn leiðinlegt að horfa á kvenfólk rífast innbyrðis. Það fer þeim svo illa!

[Gunnlaugur I., 15.4.2011 kl. 17:33]

Tek undir með Torfa.

Það var eins og Ásta Ragnheiður þyrfti að ná sér  heiftaralega niður á Ólínu.

En Ásta hefur marg sýnt sig í því að vera óhæf sem Forseti Alþingis fyrir frekju sína og yfirgang.

Alþingi hefur verulega  sett niður með því að hafa þessa óhæfu mannesku Ástu Ragnheiði á forsetastól.

Burt með Ástu Ragnheiði !

[Sigurður Þorsteinsson, 15.4.2011 kl. 18:40]

Torfi og Gunnlaugur. Umræður um störf forseta eru skýrt skilgreindar, en margir Alþingismenn ,,taka" sér þann rétt að ræða um það sem þeim dettur í hug hverju sinni. Það verður að gera kröfu til þingmanna að þeir þekki helstu þætti í fundursköpum Alþingis. Ég geri ekki kröfu til þess að Gunnlaugur I og Torfi Kristján geri það. 

Stuttu síðar í þessari upptöku kemur  Lilja Rafney Magnúsdóttir og vill að aðeins stjórnarliðar fái að tjá sig á Alþingi. Einhver mesti bjöllusauður sem ég hef heyrt í á Alþingi. 

[Kristinn Karl Brynjarsson, 15.4.2011 kl. 21:43]

Ég hugsa nú að REÁ hefði ekki þurft langan tíma til þess að finna einhver ummæli Ólínu, máli sínu til stuðnings.  En eins og Ólína orðaði þetta sjálf, þá ætlaði hún að misnota þennan dagskrárlið, eins og aðrir hafa gert.  Hún gat nú samt sem áður ekki bent á hverjir þeir væru.

  Ræða Lilju Rafneyjar var hins vegar þess eðlis, að maður hélt að hún hefði verið að byrja á þingi í dag.  

[Sigurður Þorsteinsson, 15.4.2011 kl. 22:49]

Einn af veikleikum lýðræðisins á Íslandi er að fjölmiðlamenn hafa komist inn á þing af því að vera þekkir, en all nokkrir þeirra án nokkra þeirra eiginleika sem nauðsynlegir eru til þess að gagn sé af þeim hafandi fyrir land og þjóð. Þeir ofmeta sumri getu sína og þekkingu og koma fram af miklum hroka. Vissulega er það rétt að hrokinn brýst oft fram sem afleiðing af vanmáttarkenndinni. Ólína virðist þá hafa einstaka vanmáttarkennd.

Lilju hef ég nokkrum sinnum hlustað á og mér er ekki alveg ljóst hvað það er í fari hennar sem norðlendingar sjá, sem þeir telja ástæðu til þess  að senda hana á Þing. 

[Jóhanna Magnúsdóttir, 16.4.2011 kl. 07:43]

Ég held þetta sé málum blandið

[Sigurður Þorsteinsson, 16.4.2011 kl. 09:07]

Örugglega!