Úr reynslubankanum

Það er ekki slæmt að leita í reynslubankann þegar erfið dæmið koma upp. Nú er það Grindavík. Einhver nefndi það að auðvitað yrði að taka tillit til áfallsins í Grindavík, þegar við værum að gera kjarasamninga. Þá eins og oft áður varð allt vitlaust! Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar sagði að þetta væri algjört bull. Það væri hægt að dreifa högginu á næstu og komandi kynslóðir. Sem sagt láta unga fólkið borga. Fyrrverandi alþingismaður Samfylkingarinnar úr Grindavík kom svo fram í Bítinu í morgun og sagði að það ætti að gera allt fyrir alla í Grindavík. Ríkisstjórnin hafi lofað að standa með Grindvíkingum og þau skyldu bara standa við það. Það þarf ekki að hugsa lengi til þess að skoða svona loforð í áfalli. Jóhanna Sigurðardóttir kallaði þetta að ,,slá skjaldborg" um heimilin í landinu í framhaldi af hruninu. Í framkvæmd var þetta gert þannig að millistéttin og þeir vel stöddu fengu aðstoð, en þeir sem áttu minna var ekki hjálpað heldur voru fasteignirnar teknar af þeim. Þetta skildi eftir sár í okkar þjóðfélagi sem enn er ekki gróið. Já, það var kallað að standa við stóru orðin.