Holland - Ísland

Það lá nú nokkuð ljóst fyrir að það yrði erfiðari leikur á móti Hollandi en Englandi. Holland með klassa betra lið en England. Tveir leikir á milli leikja þýddi ákveðna þreytu í íslenska liðinu. Það sem kom mér á óvart var hversu vel íslenska liðið hélt boltanum. Við höfum sjaldan haft tæknilega jafn góðan hóp. Hollendingar voru mjög hreyfanlegir og nýttu sér breidd vallarins mjög vel, létu boltann ganga. Jóhann Berg gerði afar góða hluti, Stefán og Hákon. Andri Lucas ver í erfiðri stöðu en getur verið mjög sáttur við sína frammistöðu í leikjunum báðum Ísak kom skemmtilegur inn í leikinn. Hákon í markinu frábær. Í heildina getum við ekki verið ósáttir við þennan leik. Getum tekið fullt út úr honum. Fyrir nær 40 árum fékk ég það tækifæri að fara til Kölnar og fylgjast þar með og taka þátt í æfingum hjá Rinus Micaels sem var þjálfari Hollenska landliðsins sem vann silfurverðlaun í HM 1974 og síðan verða Evrópumeistari 1988, með m.a. núverandi landsliðsþjálfara Hollendinga sem einn af lykilspilurum. Micaels sem var valinn bestu þjálfari heims á síðustu öld af FIFA var oft kallaður hershöfðinginn. Ekki vegna stjórnsemi sinnar, heldur átti hann óskaplega erfitt með að þola sjálfskipaða sérfræðinga úr blaðamannastétt. Íslenskir kollegar þeirra hér á landi munu koma fram á völlinn á morgun og rakka íslenska landsliðið niður. Það er oft talað um knattspyrnubullur meðal áhorfenda, þeir sem haga sér illa og koma óorði á áhorfendur í knattspyrnu. Það er eins hægt að tala um þessa sjálfskipuðu sérfræðinga, sem nánast án undantekninga hafa hvorki reynslu sem góðir spilarar eða þjálfarar, hafa nánast enga þekkingu á leiknum sjálfum eða uppbyggingu hans. Fella hins vegar stóra dóma í sínum eigin heimi fullum af vanmáttarkennd. Við getum kallað þá íþróttafréttamannabullur. Það eru þeir sem koma óorði á íþróttafréttamannastéttina.