Á undirskriftarveiðum.

Var staddur í Nurnberg í Þýskalandi á fjölförnustu verslunargötu borgarinnar. Konurnar að versla, þá fer ég vanalega í bókabúðir eða sinni öðrum áhugamálum. Hef nógan tíma. Fyrir utan Karstadt verslunina var stórt tjald baráttufólks gegn hvalveiðum, þar var boðið upp á bæklinga og ókeypis svaladrykk, auk þess að verið var að safna undirskriftum. Við hliðina á þeim stóðu hjón sennilega frá Vottum Jehova og buðu gangfarandi ókeypis lesningu og frelsun. Áhugi fólks virtist vera álíka mikill á þessum tveimm hópa krossfara. Ákvað að kynna mér boðskapinn. Í tjaldinu sem var milli 20 og 30 fermetra stórt,  voru fimm sjálfboðaliðar. ,,Viltu skrifa undir, vernda hvalina"? spurði hávaxinn maður um þrítugt. ,,Veit svo lítið um hvalveiðar" sagði ég. ,,Jú hvalir eru einhver gáfuðustu dýr á jörðinni, koma næst manninum". ,,Ertu héðan frá Nurnberg"? spurði, ég því hann var með annan hreim en heimamenn. ,,Nei frá Dresden" sagði ungi maðurinn. Eftir nokkuð spjall grunaði mig að hann væri í vaxandi hreyfingu þjóðernissinna sem er fjölmenn í Dresten. Ung stúlka kom brosandi með ávaxtadrykk á bakka og bauð mér. Vel þegið því hitinn var um 30 stig. ,,Af hverju ertu á móti hvalveiðum"? spurði ég. ,,Er á móti öllum veiðum á dýrum" svarði hún brosandi. Ef við eigum að geta fætt heiminn verðum við að borða plöntur og afurðir úr jurtaríkinu. Svo er það miklu hollara. ,,Allir hvalir eru í útrýmingarhættu" fullyrti sá stóri. Ég sagðist koma frá Íslandi og þar væri opinber stofnun Hafrannsóknarstofnun og samkvæmt okkar upplýsingar, er afar fáar hvalategurndir í hættu og þvert á móti" ,,Hvalveiðifyrirtækin múta öllum, opinberum stofnunum og stjórnmálamönnunum", ,,Frá Íslandi"  bætti sá stóri við. Hann fór og náði í stóra útprentaða mynd af grindhvalaveiðum, sjórinn og veiðimennirnir útataðir í blóði. ,,Þetta eruð þið, svona gerið þið þetta" ,,Þetta er ekki frá Íslandi", Sagði ég. . Sá stóri mótmælti mér reiðilega og hann var orðinn mjög argur. Ég sagði honum að myndin væri frá Færeyjum. Sá stóri sagði mér að við styddum hvalveiðar vegna þess að við græddum svo mikið á því að drepa hvalina. Sagði honum að það gæti átt við nágranna okkar Grænlendinga þar skiptu hvalveiðar og selveiðar miklu máli. Vegna eigin neyslu.  ,,Þeir eru ógeðslegir villimenn", svaraði hann. Ég mótmælti fullyrðingu hans harkalega. Nú var þrýstingurinn á mig orðinn þannig að ég ákvað að koma með útspil. Ég skrifa undir ef þið styðjið mína baráttu. Þau hlustuðu. Jú, dætur mínar elska svín, alveg frá því að þær fengu sparibauk sem var svín. Svo rétt hjá okkur er bóndi með nokkur svín og þær elska að fara og sjá dýrin. Þau eru svo falleg og gáfuð. Við friðum svínin, það er nóg af þeim í Þýskalandi. Við hleypum þeim út úr stíunum og út á göturnar. Þið skrifið undir hjá mér og ég styð ykkar baráttu. Jurtaætan var alveg til, hin voru orðin mjög óvinveitt. Öskureið.  Það varð ekkert af undirskriftum. Þegar ég kom heim til Íslands las ég grein um eftir Sigurstein Másson þar sem hann sagði fjölda Erópubúa væri að mótmæla hvalveiðum á Íslandi, og það gæti haft mjög skaðleg áhrif á ferðaþjónustuna og útflutning okkar ef við hættum ekki hvalveiðum. Mér var hugsað til þeirra sem voru að veiða fólk, m.a. til Votta jehóva fólksins við aðal verslunargötuna í Nurnberg.  

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 13.6.2024 kl. 00:20]

Á Íslandi fyrir mörgum árum spurði ungur Þjóðverji mig hvort ég vildi skrifa undir loforð um að borða aldrei hvalkjöt. Mér datt í hug að lofa því ef hann lofaði að Þjóðverjar myndu aldrei verða til vandræða framar. En mér fannst það aðeins of mikið kjaftshögg fyrir unga hugsjónamanninn sem hafði lagt á sig koma til Íslands til að bjarga heiminum. Ég brosti bara góðlátlega og bað hann vel að lifa.

[Sigurður Þorsteinsson, 14.6.2024 kl. 03:21]

Wilhelm eftir að vera bæði í Þýskalandi og Íslandi um 40 ár er það undantekning ef maður hittir Þjóðverja sem hefur einhvern áhgua á hvalveiðum. Það er sveifla úti að borða meira grænmeti og jurtaafurðir. Þeir tóku því óstinnt upp að ég væri með hugmyndir um að hætta að borða svín, samt eru margir sem m.a. af trúarástæðum setja aldrei svínaafurðir innan sinna vara. 

[Þröstur R., 14.6.2024 kl. 06:49]

Ég man eftir því þegar ég var í Bandaríkjunum í námi fyrir 25. árum þegar það var mikið þar í fréttum að við brjáluðu Íslendingar værum að drepa hvali sem væru í útrýmingarhættu. Ég og annar Íslendingur vorum nú ekki par sáttir við spurningarnar sem við fengum frá skólafélugum okkar að við værum bara vond þjóð sem drepa þessi fallegu spendýr!

Að sjálfsögðu reyndum við að tala þetta fólk til að þetta er ekki svona einfalt og ákveðnir hvalir eru ekki í útrýmingarhættu og við sem uppsjávarþjóð þurfum líka að huga að því að stuðla að ákveðnu jafnvægi enda lifa hvalir á þeim sömu tegund sjávardýra sem við veiðum. Þetta virkaði sko ekki vel á kanann þannig að við fórum í plan B.

Plan B var að við keyptum boli og merktum þá með mynd og áletrun af hvali og orðin " We are Icelandic whale killers and we are proud of it".

Eftir á að hyggja þá tel ég mig vera heppinn að hafa ekki verið skotinn til bana á þessum tíma. 

[Wilhelm Emilsson, 14.6.2024 kl. 18:49]

Takk fyrir svarið, Sigurður. Það má segja að dýraverndunarsinnar lífi samkvæmt slagorðinu í Dýrabæ Orwells: Öll dýr eru jöfn en sum dýr eru jafnari en önnur. Hvers eiga svín að gjalda?

Góð saga, Þröstur. Plan B hefði getið endað illa eins og þú bendir á.