Ótímabær þjálfararáðning

Það hefur gerst ítrekað að landsliðsþjálfarar hafa verið ráðnir áður en þeir hafa tekið út eðlilegan andlegan þroska til þess að sinna verefninu. Góður vinur minn Atli Eðvaldsson sló a´þráðinn til þess að segja mér frá því að hann hafi verið ráðinn sem landsliðsþjálfari. Svo spurði hann. Er ég að gera rétt? Sagði honum að efasemdir hans hafi fyllileg átt rétt á sér. Þetta átti líka við þegar Eyjólfur Sverrisson var ráðinn landsliðsþjálfari. Báðir þessir þjálfara hefðu náð miklu betri árangri hefðu þeir komið í starfið með meiri þroska. Arnar Gunnlaugsson er fellur í sama pott. Hvaða mistök. Jú, hann velur Aron Gunnarsson í landsliðið þegar hann er fallinn á tíma. Aron var afburða hér á árum áður, en ekki lengur. Hann hefði alvegi eins getað valið Birki Bjarnason, sem líka var afar góður hér á árum áður. Tveir leikmenn sitja heima þegar þeir hefðu báðir styrkt landsliðið. Annar er Gylfi Sigurðsson sem bæði hefur sendinga getu og skotgetu, auk þess að hafa vinnsluna hinn er Höskuldur Gunnlaugsson sem var besti arftaki Arons Gunnarssonar í landsliðið.