Farið á fótboltaleik Stjarnan - IBV

Fer ekki skipulega á fótboltaleiki. Þannig er nokkur tími síðan ég fór á landsleik, og truflar það mig afar lítið. Hef séð kvennalandsliðið í fótbolta sem gefur mér mjög mikið. Hef séð yngri flokkaleiki, kvenna og karla sem næra hjarta mitt. Þó hef ég séð þrjá síðustu leiki hjá mínu gamla félagi Stjörnunni. Fyrst tap á móti Haukum og síðan jafntefli á móti Njarðvík. Í báðum leikjum fór ég reiður heim. Fyrst og fremst af því að félagið mitt bauð upp á svo lélegan fótbolta. Hélt að "kick and run" fótbolti fyndist ekki lengur. Vonandi leggur Bjarni Jóhannsson þessi ósköp ekki upp, það væri móðgun við áhorendur. Hét mér því að fara ekki á næstu leiki Stjörnunnar. Arfaslakt. Það vesta við þessi ósköp var að í liðinu var einn lélegasti erlendi leikmaður sem ég hef séð í íslenskum fótbolta, Zoran Stojanovic. Ef ég tæki að mér þjálfun í old boys myndi þessi leikmaður ekki komast í liðið.

Ákvað að fara á old boys æfingu í Garðabænum í stað þess að fara á leikinn. Þá tóku sig upp gömul meiðsli, þannig að ég ákvað að líta aðeins á leik Stjörnunnar og IBV, en Eyjamenn eiga alltaf hluta af knattspyrnuhjarta mínu. Leikurinn var um stundarfjórðungsgamall þegar ég leit við, en hafði áður séð nokkra punkta úr leiknum. Fyrri hálfleikur var nánast eign Stjörnunnar, sem nú gerðu tilraun til þess að spila boltanum. Létu boltann ganga, og sýndu að þeir geta spilað fótbolta.  Vestmanneyjingar mættu ekki til leiks, nema að nafninu til. Í síðari hálfleik jafnaðist leikurinn og um miðbik seinni hálfleiks komu IBV sterkir inn í leikinn, með Atla Heimisson sem yfirburðarmann. 25 mínútna kafli var alfarið eign IBV. Síðan kom Stjarnan sterk inn með  nýliðann Birgi Hrafn Birgisson,  sem besta mann. Björn Pálsson skoraði sigurmarkið á 86 mínútu, og vann Stjarnan sanngjarnan sigur.

Ef ég rifja upp þá virðist oft kominn upp Þjóðhátíðarfiðringur í leikmenn IBV síðasta leik fyrir Þjóðhátíð svo var einnig nú. Þeir voru arfaslakir. Á tímabili hélt ég að ég væri ekki að horfa á knattspyrnulið IBV, heldur leikara úr Leikfélagi Vestmannaeyja, þeir hentust niður emjandi og vælandi við minnsta tilefni. Passar ekki þeirri karlmennsku sem einkennt hefur leikmenn IBV í gegnum árin.   Þegar Zoran Stojanovic kom inná fyrir Stjörnuna langaði mig að fara heim. Mér hefur verið sagt að þessi leikmaður hafi getað spilað fótbolta á síðustu öld, en það hefur þá verið um miðbik aldarinnar. Gjörsamlega getulaus. Eitt sér maður þó að hann kunni það er að skýla bolta, og þá brjóta mótherjar á honum og hann fiskar fríspark, annars getur hann ekkert hvorki í sókn eða vörn. Mestu vonbrigði mín í þessum leik var að sjá lélegan leik hjá Bjarna Hólm Aðalsteinssyni sem að mínu mati er gott atvinnumannaefni, en staðnaður í Eyjum. Hjá Stjörnunni voru þeir Daníel Laxdal, Ellert Hreinsson, Grétar Grétarsson, Bjarni Þór Halldórsson að spila fínan leik. 3-1 hefði gefið betri mynd af leiknum.

 Dómari leiksins Skagamaðurinn Valgeir Valgeirsson setti svartan blett á þennan leik. Skagamenn hafa í gegnum tíðina átt marga stórkostlega góða  knattspyrnumenn, öfluga félagsmálamenn, og frábæra þjálfara. Man ekki eftir í fljótu bragði eftir að frá Akranesi hafi komið frambærilegur dómari. Mér skilst að þessi Valgeir hafi verið færður upp í A flokk. Hér áður fyrr áttum við tiltölulega fáa afbragðsdómara. Man eftir Hannesi Þ. Sigurðssyni úr Fram, Guðmundi Haraldssyni úr KR og Gylfa Orrasyni úr Fram.  Nú eigum við marga frammúrskarandi dómara, og margir þeirra standast fyllilega getu kollega sína á meginlandi Evrópu. Þess vegna er það dapurt að sjá jafn lélega frammistöðu og Valgeir sýndi í kvöld. Það er afsökunarvert að sýna lélegan leik, en það var ekki það sem ég upplifði, heldur fannst mér hann beinlínis vera hlutdrægur. Sá upptökuaðila á þessum leik og ætti dómaranefnd KSÍ að leitast við að fá upptöku af þessum ósköpum. Starfað með dómurum sem ég upplifi sem vitsvitandi hlutdræga, þeir ná aldrei neinum klassa. Þeir eru undantekningar sem skaða jafn frábæra íþrótt og knattspyrnan er.

Björn tryggði Stjörnunni sigur gegn ÍBV