Áhugaverð ræða

Ræður Davíðs vekja alltaf athygli, og ljóst er að sú verður einnig raunin nú. Þessa ræðu ættu ræðuáhugamenn að halda til haga. Skoða verður við hvaða aðstæður ræðan er flutt, Davíð nýhættur í Seðlabankanum sem Seðlabankastjóri eftir mikil átök.

Davíð verður nú seint talinn með þeim sem döðruðu við útrásarvíkinganna og verður fróðlegt að sjá hvernig sagan mun meta þátt hans. Hin hliðin er hvernig Seðlabankinn hélt á spilunum bæði í aðdraganda hrunsins og síðan í darraðardansinum sjálfum. Þá er samspil Seðlabankans og ríkisstjórnar afar sérstætt.

Texti ræðunnar finnst mér afar skemmtilegur og ræðan vel upp byggð. Þetta gera bara bestu pennar. Mér finnst menn alveg mega færa í stílinn eins og Davíð gerði. Pennaleyfi. Í tvígang brást Davíð bogalistinn. Þegar hann bætti við þegar hann sagði að Jóhanna væri eins og álfur út úr hól, sem slapp ágætlega, en bætti svo við að hún liti stundum út eins og álfur. Sjálfsagt er Davíð að vitna til þess að hárið á Jóhönnu hefur stundum verið svolítið frjálslegt. Í mínum huga var þetta óþarfa fyndni á kostnað Jóhönnu, og jafn ósmekkleg og Davíð fengi á sig húmor vegna hársins eða eyrnanna.

 Hinn þátturinn sem var ekki síður slakur var gagnrýni Davíðs á Vilhjálm Egilsson og Endurreisnarskýrsluna. Davíð er farinn og aðrir að taka við. Sá hópur ætlar að endurmeta það sem gert hefur verið og leggja línur hvert á að stefna. Það hefði alveg verið viðeigandi að Davíð og aðrir sem voru í hringiðjunni gætu komið sínum ábendingum að, en skýrslan hlýtur að vera mat nýrra aðila. Davíð hefði getað sagt að hann væri ekki sammála skýrslunni allt umfram það var mjög óviðeigandi.

Össur, Sigmundur og fleiri eru menn til þess að taka þeim skotum sem að þeim var beint.

Víkingar með Samfylkingu

Athugasemdir

[Valsól (IP-tala skráð) 29.3.2009 kl. 11:42]

Nei Davíð verður seint talinn með þeim sem döðruðu við útrásarvíkingana, nema bara hann gaf þeim eitt stykki banka og lét heila samkundu hrópa ferfalt húrra fyrir þeim. Málið var að það var bara ekki sama hvaða útrásarvíkingar það voru, því Davíð dróg menn í dilka, með eða á móti. Þetta hlýtur þú að vita og getur ekki látið pólitíska réttsýn rugla fyrir þér. En að ræðunni, eftirfarandi skrifaði ég eftir að vera búinn að hlusta. Sjálfsagt mætti segja að ég sé pólitískur andstæðingur og þar með hafi ég lesið í ræðuna með þessum hætti, en það sama á við um þig, þú lest í þessa ræðu sem einhverja snilld. kannski að það breytsis við að sjá hina hliðana. Verði þér samt að góðu.

Já það var nefnilega það, Davíð opnaði munninn og sagði tvö orð, gerði svo hlé á máli sínu þá klappaði allur salurinn eins og salurinn væri fullur af litlum hlýðnum skólastrákum. Davíð líkti sér á mjög ósmekklegan hátt við ekki minni mann en sjálfan Jesús Krist. Svo gerði hann grín af kvennréttindabaráttu með því að gefa skít í það að nektardans væri bannaður. Landsfundargestir tóku undir og klöppuðu mansali lof í lófa. Svo tók Davíð sig til og gerði grín af alshæmer. Hann talaði einnig mikið um stjórnarskránna en gleymdi auðvitað að minnast á það að hann hefði marg brotið það plagg sjálfur. Hann líkti fólkinu sem mótmælti þessu ástndi sem hér hefur ríkt við arfa, takk fyrir það Davíð. ósmekklegt var einnig að hlusta á manninn gera grín af útliti Jóhönnu (,,hún lítur reyndar út ein og álfur út úr hól”) Sigurðar og því að hún væri samkynhneigð. Svo sagði hann að það væru mörg ár síðan hann hafi farið að hafa áhyggjur af bönkunum, bíddu, út af hverju gerði hann þá ekkert, út af hverju sagði hann þá ekkert, út af hverju í andskotanum gerði valdamesti maður íslands ekki rassgat til að koma í veg fyrir þetta, nei hann montaði sig frekar fyrir hverjar kosningar á því hvað kæmi mikið í ríkissjóð frá bönkunum. Það sem stendur eftir þessa ræðu er það eitt að maðurinn er svo firrtur að hann heldur því blákalt fram að Sjálfstæðisflokkurinn sé bara algjörlega saklaus, hafi í raun bara ekki komið nálægt þessu. Já mikið getum við íslendingar þakkað fyrir að hafa átt mann eins og Davíð Oddsson, svo þarf enginn að segja mér það að ef ráðherranefndin sem öllu réði um sölu bankanna hefði viljað selja bankana í dreifðri eingaraðild þá hefði það ekki verið neitt mál, svo það er ansi ódýrt að klína því á Samfylkinguna að bankarnir hafi verið seldir vinum Sjálfstæðis og Framsóknarflokksins. Það er sem sagt bara áframhaldandi eintómur HROKI úr þessari áttinni! Einnig var aumkunarvert að hlusta á meðbærður fíflsins hlægja og klappa með öllu ruglinu.

[Sigurður Þorsteinsson, 29.3.2009 kl. 15:03]

Valsól sér sig sem pólitískan andstæðin, en ég geri mér ekki grein fyrir, andstæðing hvers? Davíðs, mín eða einhverra annarra.

Ég var að skoða þessa ræðu út frá ræðumennsku og sem slík var ræðan að mörgu leiti mjög áhugaverð. Það eru góðir ræðumenn í flestum eða öllum flokkum. Steingrímur Sigfússon, Össur Skarphéðinsson, Ingibjörg Sórún og að mér er sagt Sigmundur Gunnlaugsson eru góðir ræðumenn. Þó að mér geti líkað við þá sem ræðumenn, þarf ég ekki að vera í neinum pólitískum aðdáendahóp þeim til handa.

Þó að ég hafi hlustað allvel á ræðu Davíðs, þá heyrði ég hann ekki gagnrýna eða gera athugasemdir við kynhneigð Jóhönnu Sigurðardóttur. Á ekki von á að slík aðdróttun hefði fallið vel í fundarmenn. Davíð gagnrýndi að fólkið á Austurvelli hafi ekki arkað upp að höfðastöðvum Baugs, og það er út af sig afar furðulegt í ljósi þeirra mótmæla sem fram fóru. Aðal gerendur í bankahruninu voru ,,útrásarvíkingarnir" samkvæmt skoðanakönnun meðal almennings.

Annars var þetta bráðskemmtileg ræða, alveg án tillits til þess hvort ég sé sammála Davíð eða ekki. Ómar Ragnarsson getur verið bráðskemmtilegur þó að við séum ekki alltaf skoðanabræður.

[Baldur Hermannsson, 30.3.2009 kl. 17:47]

Sammála pistlahöfundi, þetta var algerlega briljant ræða og ógleymanleg - en það er með hana eins og allt sem Davíð gerir: kommarnir ganga á öllum stimplum í örvita leit að leiðum til að snúa út úr henni, afbaka hana og rangfæra. En snilldin blífur.