Kreppulok og forsetakosningar.

Í vikunni var keppunni lokið hjá Gylfa Zoega lífskörin voru komin eins og þau voru 2005. Hann er sjálfur prófessor og  svo fær hann 270 þúsund á mánuði fyrir að sitja í peningamálanefnd Seðlabankans. Það er ekki víst að skuldug heimili og fyrirtæki kaupi þetta stöðumat Gylfa. Það læðist að manni sá grunur að mat Gylfa hafi orðið fyrir áhrifum úr póltíkinni. 

Gylfi Arnbjörnsson bendir á að hagvöxtur nú byggi á einkaneyslu, en ekki fjárfestingum í atvinnulífinu og þess vegna bera að taka hagvaxtartima nú með miklum vara.

Svo kemur Ragnar Árnason  og segir að ef við séum í holu, og við byrjum að fikra okkur upp úr henni, séum við enn í holunni miðað við 2008. Aftur grunar mann að hér hafi mat fræðimannsins orðið fyrir pólitískum áhrifum, en bara öðrum en þeim sem Gylfi Zoega varð fyrir. Varla getur 2008 verið gott viðmið hvort við séum í kreppu eða ekki.  

Til þess að komast úr kreppunni þarf að taka á skuldavandnaum, og það hefur einfaldlega ekki verið gert.  Hvort það verði þessi eða næsta ríkisstjórn sem ætlar að taka á því máli verður að koma í ljós. 

Svo eru það  forsetakosningarnar.

Þeir sem eru að tala um spennu í dag eru í svipaðri stöðu og þulir sem tala um spennu í knattspyrnuleik þegar staðan er 5-0 í hálfleik. Auðvitað er erfitt að halda úti skemmtilegri útsendingu í slíkum leik. Leikurinn er auðvitað búinn. 

Þá kemur innlegg frá Davíð Þór Jónsson, fræðslufulltrúa Austurlandsprófastsdæmis svona í lok leiks, þar sem hann skrifar blogg um:,, Að kjósa lygara og rógtungu" til stuðnings Þóru Arnórsdóttur sem hefur lagt áherslu á nýja tíma, og að við eigum að ganga götuna saman í sátt. Vonandi leggur Þóra sínar leiðbeiningar og framlag í þeirri sáttarvinnu, en hvetur vopnaða friðarsinna til að slíðra sverðin. Hatrið er ekki gott nesti í komandi göngu. 

 

 

Kreppunni ekki lokið þrátt fyrir hagvöxt