Dýra flíkin hennar Guðrúnar!

Var boðið í umræðuhóp í kaffitímanum í morgun. Ótrúlega líflegur og skemmtilegur hópur. Icesave kom til tals og þá tók einn kaffigesta upp hanskann fyrir Svavar Gestsson. Hann sagði:

,, Mér finnst Svavar hafa fengið ósanngjarna útreið í þessu máli. Ég fór tvisvar á ári á sýningar erlendis og síðustu árin þá ákvað ég, hversu tímanaumur sem ég var að kaupa alltaf eina flík handa konunni. Svavar hefur bara viljað ljúka þessum Icesaveviðræðum, til þess að geta keypt flík handa Guðrúnu Ágústdóttur". 

,,Flík sem gat kostað þjóðina 440 milljarða", skaut annar inní.

,,Ekki Svavar", sagði sögumaður.

,, Nei, okkur, þjóðina". 

,,Glæsileg flík fyrir glæsilega konu "

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 14.12.2010 kl. 13:09]

Það er merkilegt að ekki skuli vera upplýstari umræða um hvað er í gangi hérna. Í þessum samningi er krafa um hraðafgreiðslu málsins, svo minni tími vinnist til að sjá hversu brjálæðisleg mannréttindabrot eru á ferð.

Þarna er samningur, sem á að neyða okkur til að taka lán til að borga ákvörðun Brown um að tryggja innistæður heimafyrir án þess að hafa til þess skyldur. Hann gerði þetta í panikki til að komast hjá áhlaupi á banka í eigin landi og svo er ætlunin að "bjóða" okkur lán til að borga skuldina hans.

Ekki nóg með það, heldur er þess krafist að þingið breyti landslögum svo að okkur verði heimilt að ganga að þessu. Bein íhlutun um landslög og innanríkismál, sem svo er brot á stjórnarskrá í ofanálag auk annarrar lögjafar. 

Hér er verið að bjóða okkur að taka á okkur sekt annarra og tilboðið felst í þvví að í stað hundrað hagga með gaddasvipu, þá gefist okkur nú kostur á að þggja 10.000 högg með venjulegri svipu yfir lengri tíma. 

Ef við göngum að þessu er þjóðin endanlega búin að missa allt vit. Þetta verður að stöðva.

[Jón Steinar Ragnarsson, 14.12.2010 kl. 13:15]

Spurningin hefur aldrei staðið um það hversu mikið og hve lengi við ættum að borga og á hvaða vöxtum, heldur hvort við eigum að borga yfirleytt. Það hefur fyrir löngu verið sýnt að okkur ber engin skylda til að greiða þetta eða taka þetta óumbeðna lán til þess. Þau rök að ekki sé hægt að fá úrskurð dómstóla og heilbrigða réttarmeðferð í málinu sé háð því hvort gagnaðilinn vilji það, eru þau fáránlegustu rök, sem komið hafa upp í allri þessari umræðu.  Það er fordæmi, sem í raun þurrkar ut allt réttarfar í landinu og gerir í raun dómstóla óþarfa yfirleytt.