Landsliðið í knattpsyrnu

Riðill Íslendinga í undankeppni HM í knattspyrnu er áhugaverður. Eins og oft áður sjáum við ótrúlega möguleika í þessum riðli. Við ættum sennilega að vinna riðilinn, en gætum þurft að sætta okkur við annað sætið, sem ekki væri  gott. Við skulum líta á stöðu þessarra liða á styrkleikalista FÍFA.

Noregur no. 12
Slóvanía no. 22
Sviss no 30
Albanía no. 59
Kýpur no. 80
Island 121

Staða þessarra liða er ekki nein tilviljun, og liðunum ekki raðað niður með úrdrætti. Liðin eru í þessari röð vegna frammistöðu sinnar síðastliðin 2-3 ár. Hin liðin fagna því að lenda á móti Íslandi vegna þess hversu lélegir  við erum.
Við eigum að gera okkur skýra grein fyrir því hvar við erum. Gera okkur skýra grein fyrir því hvert við viljum fara. Gera síðan raunhæfa áætlun hvernig við ætlum að ná einhverju settu markmiði.

Rætt hefur verið um tvo möugleika fá innlendan þjálfara eða útlending. Góðir erlendir þjálfarar hafa þann kost að þeir gætu komið með eitthvað nýtt sem skilaði árangri og þeir gætu líka haft mikla getu. Ókosturinn í dag er verðlagning á góðum erlendum þjálfara er afar há.
Hin leiðin er að ráða innlendan þjálfara. Að gamni mínu setti ég skoðanakönnun á bloggsíðuna mína og þar eru Willum Þórsson, Sigurður Ragnar Eyjólfsson, Eyjólfur Sverrisson og Guðjón Þórðarson jafnir með 22,9% og Ólafur Kristjánsson með 8,6%. Allir þessir þjálfarar gætu skilað landsliðsþjálfarastöðunni mjög vel.

Í ljósi stöðunnar er það mín skoðun  að ráða eigi einn innlendan þjálfara sem síðan fær með sér teymi. Þetta yrði kostnaðarmeira en að ráða einn innlendan þjálfara en mun hagkvæmara en að ráða erlendan.

Við eigum mjög góða unga leikmenn, en jafnframt nokkra góða eldri leikmenn. Uppbyggingarfasinn gæti tekið þjú ár og þá gætum við hugsanlega átt landslið sem væri eitt af 30 bestu

Drillo: Óheppnir að fá Kýpur og Ísland