Álfheiður hefur sjálf sett stefnuna!

Það skiptir miklu máli að skoða hvernig Álfheiður Ingvadóttir hefur sjálf tekið á álytamálum varðandi meint brot stjórnmálamanna. Hún beitti sér af alefli til þess að fá Geir Haarde dæmdan, af því að hún taldi hann sekan, það var engin miskun. Mál sem erlendir sérfæðingar flokka nú sem flokkspólitiskt dómsmorð.

Álfheiður hefur því sjálf sett stefnuna hvernig taka á, á hennar eigin máli. Af ákveðni og festu. Ef Alþingismaður úr minnihlutanum hefði átt í hlut, hefðum við eflaust séð Álfheiði fara í forystu til þess að fá viðkomandi fyrir dómstóla. Það er einmitt sú málsmeðferð sem henni ber að fá. Alvarleiki meints brots Álfheiðar Ingadóttur kallar á nokkra ára fangelsisvist.

Ríkidæmi Álfhildar mun ekki halda henni utan fangelsismúranna. Sófakomminn sem erfði auðæfi eftir föður hennar sem af óskiljanlegum ástæðum auðgaðist á því að vinna fyrir verkalýðinn á Íslandi.

Ef Álfheiður fær nokkra ára dóm mun hún sitja inni með eiturlyfjasölum, fjársvikurum, hórkonum og vændissölum. Hún mun eflaust passa vel í hópinn.

Hreyttu svívirðingum í lögregluna

Formleg aðildarumsókn í VG, eða samruni?

Þegar Jóhanna Sigurðardóttir bauð Steingrími Sigfússyni á Landsfund Samfylkingarinnar 2009, horfði hann yfir þingfulltrúana af svölum í  íþróttahúsinu og sá að á þinginu voru miklu fleiri en á Landsfundum VG.

Hann sagði: ,,Miklu fleiri en við"

Jóhönna glotti örlítið,  minnti á  bros Mónu Lísu og sagði: ,,Allt þetta verður þitt, ef þið aðlagist okkur"

Steingrímur sperrtist allur, en sagði svo örvæntingarfullur: ,,En Jóhanna það má ekkert virkja"

,,Ekkert virkja" sagði sagði Jóhanna. Það hefur gengið eftir. Helstu stuðnigsaðilar að ESB eru VG og það er ekkert virkjað. Reyndar fer ekkert í gang í atvinnulífinu, því innan stjórnarflokkanna er öll atvinnuuppbygging mengandi. Kapítalisk. 

Stefnumál VG og Samfylkingar eru orðin þau sömu. Það sem út af bar, er gegnið úr VG og Samfylkingu. Göngulag Jóhönnu og Steingríms er orðið mjög svipað, bæði hokin og þreytt. Þau eru sífellt að lýkjast hvort öðru. Það nýjasta sem menn sjá er að Jóhanna er farin að missa höfuðhár. Þegar líður að kosningum munu þau renna saman hægri hlið Jóönnu og vinstri hlið Steingríms renna saman og úr verður nýr foringi Samfylkingin-VG, SteinJó. Kynlaust og mun aldrei sýna svipbriði, broslaust. Hálfdautt.

Magnús Schram settur út í kuldann!

Þegar skipt er um fólk í stöðum  er það kallað á Samfylkingarheimilinu að setja fólk út , eða í kuldann annars vegar og koma fólki til metorða hins vegar. Nú hefur Oddný G. Harðardóttir samkvæmt þessarri skilgreiningu verið sett á kaldan klaka með því að skipta henni út fyrir Katrínu Júlíusdóttur, fær örlitlar sárarbætur með því að gera hana að þingflokksformanni, en Magnús Orri Schram er settur út í kuldann. Þetta þýðir að Magnús þarf að einbeita sér að halda sér inn á Alþingi. Vinstra liðið vill hann ekki, þá er bara að sjá hversu margir af gamla Alþýðuflokksliðinu eru enn ofanjarðar til þess að Magnús haldist á þingi.

Oddný þingflokksformaður á ný

Sannarlega mistök en....

Gylfi Þór, Alfreð og Aron fengu allir gul spjöld á móti Albaníu og það er sannarlega slæmt, en eitthvað til þess að læra af. Hins vegar lagði liðið sig meira fram í þessum leik en nokkrum öðrum í síðustu leikjum. Mjög erfiðar aðstæður til þess að spila vegna bleytu á vellinum og það lið sem vildi meira vinna vorumvið. Það er jákvætt.

Svisslendingar eru í a.m.k. einum getuflokki ofar en Albanía, ef ekki tveimur Þá er vont að hafa ekki Aron og Kolbein. Það sem vantar er einn eða tveir leikmenn á miðjunni sem geta haldið boltanum betur. Lausnirnar verða oftast að senda boltann framávið, sem getur verið gott þegar byggja á upp hraðar sóknir, en alls ekki þegar við þurfum að dempa leikinn. Þá eru langar sendingar afar einhæft spil til uppbyggingar.  

Landsliðið í fótbolta er á réttri leið hverju sem það skilar okkur. 

Lagerbäck: Slæm mistök hjá Gylfa og Alfreð

1/3 karlar og 2/3 konur nemar í Háskólanum

Í Morgunblaðinu í dag kemur fram að alls eru skráðir 13.706 nemendur í Háskóla Íslands, 8.958 konur og 4.748 karlar. Þetta hlýtur að kalla á umræðu um greiningu og jafnrétti.

Þetta á sér eflaust margar skýringar. Ein af þeim getur verið að konur eru orðnar nánast einar eftir í kennarastétt. Það eru flestir sem telja þessa þróun afar slæma fyrir nemendur, ekki síst fyrir stráka. 

Kennarar hafa auðvitað áhyggjur af þessari þróun. Launaþróun kennara síðustu áratugina hefur ekki verið góð, og því oft kennt um að þar sem þetta er orðið flokkað sem kvennastétt, séu launin lág.

Þeir karlmenn sem eftir eru, finna einhverjir til hinna ,,kvenlegu gilda". Þeir eru fyrir. Það gilda önnur sjónarmið fyrir karla en kvenna. Varðandi frí, varðandi stöður. Rétt eins og karlrembur voru við störf fyrir fáum áratugum, verður í vaxandi mæli  vart við kvenrembur.

Fyrir 2-3 árum var ég að ræða við starfsmann Endurmenntunardeild Háskólans. Hún sagði mér að þar starfaði aðeins konur. Svo bætti hún við. ,,Við konur höfum miklu meiri þekkingu á endurmenntun en þið karlarnir".  Ég leit hana rannsóknaraugum, en það vottaði ekki fyrir glettni. Hverning hefðu konur brugðist við ef það hefðu verið karl sem hefði látið þessi orð falla. 

 

Fulltrúi ESB grýttur í Grikkalndi.

Angela Merkel kanslari þurfti að sitja undir því að almenningur í Grikklandi henti öllu lauslegu, steinum, smápeningum og öðru lauslegu að  henni og forsætisráðherra Grikklands þega Merkel kom í heimsókn. Einhverjir klæddust í nasistabúninga.  Var ESB og Evran ekki allra meina bót í Grikklandi? En í Ítalíu, Spáni , Portúgal og Írlandi? Var Evran og ESB þá eftir allt ekki  töfralausnin?

Ferð Merkel til Grikklands verður ekki til þess að almenningur í Þýakalandi vilji frekar að Grikkland verði áfram í ESB. Meirihluti er fyrir því að láta Grikkland róa. Ríkin sunnarlega í álfunni hafa notað ESB eins og margir umgangast ríkiskassann. Í hann sé hægt að ganga og þar sé nóg af að taka. 

Evran leysir ekki málin, það þarf að gera innanlands. Fyrst eftir 10 ár kemur til greina að við gætum tekið upp Evru. Einbeitum okkur að því verkefni að minnka verðbólgu, auka hagvöxt og bæta ríkisfjármálin. Það hefur þessi ríkisstjórn ekki gert.

Gjá að myndast hjá VG

Á harðahlaupum undan ábyrgðinni.

Ákvörðun kallar á ábyrgð.

Nú í alllangan tíma hafa Íslendingar verið hvattir til að fjárfesta í Kína, og  að sjálfsögðu hafa þá Kínverjar litið til  fjárfestinga á Íslandi og að sjálfsögðu hvattir til þess. Íslendingar geta hins vegar ekki keypt land í Kína og Kínverjar geta ekki keypt land á Íslandi. 

Nú  bregður svo við að forríkur Kínverji Huang Nubo, með náin tengsl við kínverks Kommúnistaflokkinn vill kaupa afar stórt land Grímstaði á Fjöllum. Maðurinn kemur vel fyrir  og í ljós kemur að hann er náinn vinur og bekkjarbróðir fyrrum formanns Samfylkingarinnar. 

Auðvitað taka ráðherrar Samfylkinnar forystu í málinu og telja það allt hið besta mál. Veit eigi manninum undanþágu frá því að kaupa land á Íslandi. Þá tekur eitt aðaltromp Samfylkingarinnar Ómar Ragnarsson upp á því að gagnrýna þessi kaup harðlega. Það gerir Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins einnig. Svo kemur VG í humátt á eftir. Þess skal sérstaklega getið að þáverandi formaður Samfylkingar á Akureyri var líka á móti kaupunum, og uppskar að  vera flokkaður sem villiköttur í Samfylkingunni og er því kominn í útrýmingarhættu.

Nú kemur Eiður Guðnason fyrrum sendiherra Íslands og Samfylkingarinnar í Kína fram og mótmælir því að Kínverjar hafi verið hvattir til þess að fjárfesta á Íslandi.  Draga verður þá ályktun að sendiherrann hafi ekki verið allsgáður í þessum heimsóknum, ekki vitað neitt eða skilið neitt. Nokkuð sem ekki kemur á óvart miðað við frammistöðu hans í pólitík hér heima.

 Samfylkingin er á harðahlaupum frá ábyrgð í þessu máli. Það er full ástæða til þess að fara fram á opinbera rannsókn á málinu.

 

 

Hvöttu ekki til fjárfestinga

Samfylkingin kastar stefnu Jóhönnu!

Nú eru arftakar Jóhönnu Sigurðardóttur komnir fram. Árni Páll og Katrín. Stéfán Ólafsson er ekki talinn fara fram, þrátt fyrir að hafa gert ítrekaðar tilraunir til þess að koma sér á framfæri. Eftirspurnin fyrir sósíalistunum var ekki til staðar. Jóhanna mun því taka Stéfán með sér í pólistíska gröf sína. Hann mun liggja til fóta. 

Allt sem Jóhanna hefur staðið fyrir mun nú vera gleymt og grafið. Austur Þýskaland, Indriði, Svavar Gestsson, Stefán Ólafsson, Hrannar Arnarson, Skúli Helga og Mörður Árnason. Plottið og ósannindin skulu ekki vera meira á dagskrá nýju Samfylkingarinnar. Reynt verður að dusta rykið af jafnaðrstefnunni sálugu. 

Munu kjósendur þá gleyma Jóhönnutímanum. Þarf Samfylkingin ekki að fara í góða endurhæfingu. Þetta tekur allt mikinn tíma. Kannski önnur 18 ár. 

Að hætta á ,,réttum tíma" !

Aðdáun suðningsmanna Samfylkingarinnar á Jóhönnu Sigurðardóttur hefur aldrei verið meiri. Minnir   á máltækið ,,tvisvar verður sá fenginn sem á steininn sest". Það var enginn sem gat tekið við Samfylkingunni 2009, og þá var Jóhanna dregin á flot, eftir að hún hafði ákveiðið að hætta í pólitík. Í byrjun naut hún trausts nærri 70% þjóðarinnar, en nú eru aðeins um 15% sem treysta sitjandi forsætisráðherra. Aumara getur það vart verið.

Jóhanna er búnin að vera nógu lengi í pólitík, til þess að gera sér grein fyrir að Samfylkingin er á leiðinni í langa hvlíld frá ríkisstjórn. Saman með því að hún er orðin afar þreytt og lúin, hefur hún engan áhuga á horfa á þegar Ísland tekur að rísa að nýju, undir stjórn annarra flokka. Samflokksmenn Jóhönnu tóku bakföll af ánægju. Hrósuðu henni í hástert að þekkja sinn vitjunartíma, sem að vísu var löngu kominn. 

Óleikurinn sem Jóhanna gerir er að hætta þegar kosningabaráttann er hálfnuð. Þá  eiga fylkingar í flokknum eftir að sættast eftir blóðuga baráttu, en á eru kosningar lögu yfirstaðnar. Samfylkingin verður því flokkur sem enginn veit hvað stendur fyrir í sjálfum kosningunum. Áfram sósíalískur flokkur í anda Austur Þýskalands, eða ætlar Samfylkingin að halda að nýju inn á miðjuna. 

Væntanlegir frambjóðendur eru í miklum erfileikum. Ef þeir segjast ætla að koma aftur á lýðræði innan flokksins, eru þeir að gagnrýna sitjandi formann. Stefna á vinnubrögð jafnaðarmanna á Norðurlöndunum, eru þeir jafnframt að staðfesta að Jóhanna hafi verið einræðissinni, sem hafði engar lausnir, og það geta þeir aldrei gert fyrr en Jóhanna er farin frá.

Jóhanna hætti því ekki á réttum tíma, ekki einu sinni núna þegar hún er búin að vera forsætisráðherra. Ef hún hefði hugsað um hag flokksins eða arftaka hennar þar hefði hún stigð til hliðar nú í haust. Hún setti hagsmuni sína í forsæti. Skítt og lagó með Samfylkinguna.  

Einelti Katrínar Jakobsdóttur.

Margrét Pála er stórmerkilegur maður. Hún vakti athygli þegar  hún vildi reka leikskóla á eigin reikning, til þess að hafa meira faglegt frelsi. Á sama tíma var hún vinstri sinni, Allaballi eins og hún sagði það vera. Var það ekki bara hið opinbera sem mátti reka leikskóla, og af hverju það? Þegar litið er til hinna Norðurlandanna eru reknir einkareknir leikskólar og skólar. Þar eru jafnaðarmenn  í forystu fyrir að leyfa fjölbreytileikann. Fyrir nokkrum árum sat ég ráðstefnu í Svíþjóð þar sem farið var yfir kosti og  galla slíks blandaðs kerfis. Aðstoðarráðherra úr stjórn jafnaðarmanna, hélt því fram að það væru fyrst og fremst sósíalistar og kommúnistar sem væru á móti blönduðum rekstri. Hugmyndafræði austurblokkarinnar sem væri að líða undir lok.

Sérfræðingar í útboðum lögðu á það áherslu að þegar slíkur rekstur fer í útboð, þyrfti opinber rekstur og einkarekinn rekstur menntastofnana að sitja við sama borð. Gæta þyrfi að fleiri þáttum en fjárhagsþáttarins. Taka þarf líka tillit til faglega þáttarins. Stjórnmálamenn sem ætla að ,,græða" á útboðum í menntamálum væru á villigötum, ef mikill sparnaður væri aðalmarkmiðið.

Framganga Margrétar Pálu er aðdáunarverð. Vissulega hef ég hitt leikskólakennara og grunnskólakennara sem hata Margréti fyrir framgönguna. Í mínum huga er það pólitískt einelti. 

Nú er það Kartrín Jakobsdóttir sem tekur á skarið og ákveður að beita eineltinu. Þessi huggulega kona, er rétt eins og hinir kommúnistarnir í anda Austur Þýskalands. Nú skaust loðið skottið undan draktinni. Það þarf einhver að kæra Katrínu Jakobsdóttur fyrir einelti.  Hún hefur sýnt sitt rétta eðli.

Ekki einkavæðing skólakerfisins