Kristrún og armslengdin

Það liggur ekki alltaf fyrir hverju samráð við minnihluta skilar. Það var ekki síst til þess að koma til móts við vilja Samfylkingar og Pírata að svokölluð armslengd frá ráðherra skildi gilda t.d. við þær ákvarðanir sem nú fjalla um þ.e. kaup Landsbankans á TM. Nú heldur Kristrún því fram að Þórdís Kolbrún hafi einmitt átt að vera á kafi í þessum málum og ákvarðanatöku. Annað hvort er þekking Kristrúnar á málinu svona grunn, eða hún ástundar  það sem fyrrum vinur hennar Eiríkur Bergmann kallar populisma. Það er ekki bæði hægt að gera kröfu til Þórdísar Kolbrúnar fármálaráðherra að halda armslendinni frá málinu, og vera síðan öllu megin við borðið.  Það vekur svo athygli hvað Kristrún leggur mikla áherslu á að allt sé upp á borðum hjá stjórnmálamönnum og við gagnrýnum þær áherslur ekki, en það er sérstakt þegar hún sjálf var spurð um hundruð milljóna kaupauka eftir stutta dvöl hennar hjá Kviku banka. Þá átti það að vera hennar einkamál. Sigurjón Þórðarson alþingismaður Flokks fólksins bendir á það í bloggi sínu í dag að það séu þrjú ár síðan Kvika banki og TM sameinuðust. Hugsanlega skýrir ákvarðanir innan Landsbankans risavaxna kaupauka, rétt eins og Kristrún fékk.  Hef engar áhyggjur af því Kristrún  mun fjalla um þennan gróða sinn í umræðum á Alþingi á næstu dögum. Afstaða Þorhildar Sunnu hjá Pírötum kemur ekkert á óvart. Hennar ær og kýr er að pönkast í öðrum flokkum, hún og hennar félagar eru undanþegnar öllum kvöðum eins og siðareglum. Enda vill enginn fá þau með sér í ríkisstjórn. Ekki stjórntæk.