Jafnrétti í fótbolta og ....

Fyrir nokkru síðan hafði góður vinur minn, sveitarstjórnarmaður á landsbyggðinni, samband við mig. Sonur hans dvaldi hér á höfuðborgarsvæðinu m.a. til þess að bæta sig sem knattspyrnumaður. Pabbinn var afar ósáttur við að sonur hans hafi ekki fengið að spila neitt með A liðinu og bað mig um að skoða málið. Ég fór á B liðsleik með stráknum og það fór ekki á milli mála að hann var yfirburðarmaður á vellinum. Næst skoðaði ég leik með A liðinu, og það þurfti ekki mikla þekkingu á knattspyrnu til þess að átta sig á að strákurinn átti að sjálfsögðu þar heima.  Ég tók þjálfarann tali og hann var hinn almennilegasti. Vandamálið var að hinn ungi leikmaður var ,,utanfélagsmaður" og átti því að eiga minni möguleika. Auk þess viðurkenndi þjálfarinn þrýsting frá nokkrum foreldrum, sem við gátum rætt í hreinskilni. Strákurinn fræðist yfir í A liðið og styrkti liðið umtalsvert að mínu mati. 

Þegar pabbinn hringdi til þess að þakka mér fyrir inngripið, þá sagði ég honum að ef þjálfarar væru skynsamir væru þeir alltaf til í að ræða það sem betur mætti fara. Jafnrétti væri grundvallaratriði. Pabbinn vildi halda þessari umræðu áfram, sem ég hafði takmarkaðan áhuga á. Fórnarlömb eru lítt áhugavert umræðuefni.  Hins vegar gat ég rætt við hann um umsókn fyrirtækis um aðstöðu í hans sveitarfélagi, sem ekki fengi eðlilega afgreiðslu þar sem viðkomandi væri ,,utanbæjarfyrirtæki". Ég hitti á veikan punkt. Til lengri tíma skiptir það fótboltaliðið miklu máli að jafnrétti gilti hvað varðar val á liði, en það skiptir ekki síður máli að jafnrétti gilti varðandi einstaklinga í sveitarfélögum, án tillits til pólitískra skoðana, eða um fyrirtæki hvort þau eru innan sveitar eða ekki. 

Það var afar jákvætt að ungur utanbæjarleikmaður í fótbolta fékk eðlileg tækifæri höfuðborgarsvæðinu, en ekki síður að  fyrirtæki með mjög áhugaverða viðskiptahugmynd að komast á stað í byggðarlagi á landsbyggðinni fjarri höfuðstöðvum sínum . 

Athugasemdir

[Gísli Foster Hjartarson, 23.7.2010 kl. 14:11]

Góður pistill og segir ansi margt um svo margt en samt á svo nettan hátt

[Kolbrún Stefánsdóttir, 23.7.2010 kl. 18:06]

Já ætli það ekki.  kveðja Kolla.