Ræður meirihlutinn?

Ef Alþingismenn færu eftir sannfæringu sinni værum við þá að sækja um aðild að Evrópusambandið? Það er mjög ólíklegt. Einn flokkur Samfylkingin tók ákvörðun á þingi hjá sér eftir tvísýnar kosningar að stefna að því að sækja um aðild. Síðan þá hef ég ekki hitt Samfylkingarmann sem hefur gefið út að hann styddi ekki aðildarumsókn. Það ber ekki vott um mikið lýðræðisstarf innan flokksins. Meginþorri Vinstri grænna eru andsnúnir umsókn, en studdu aðildarumsókn nú, þar sem það var hluti af stjórnarsamstarfinu. Framsóknarflokkurinn styður aðildarumsókn með svo ströngum skilyrðum að ólíklegt er að niðurstaða fáist sem sé ásættanleg. Sjálfstæðismenn lögðust gegn aðildarumsókn, en innan flokksins eru skiptar skoðanir þó að mikill minnihluti vilji sækja um aðild. Líklegt verður því að telja að við núverandi aðstæður vilji ekki sækja um aðild að Evrópusambandinu.

Össur segir í viðtalinu að ein ástæða fyrir því að Íslendingar hafi ákveðið að sækja um aðild að Evrópusambandinu sé sú að nú standi yfir endurskoðun á utanríkisstefnu og öryggismálum landsins. Síðan hvenær eru þetta ástæðan fyrir því að sækja um aðild? Hafi umræður um slíkt farið fram á þingi nú við umfjöllun um málið á þinginu, hefur það algjörlega farið fram hjá mér. Össuri hefur bara dottið þetta í hug á staðnum. Furðulegt að fjölmiðlar skuli ekki taka málið upp.

Það er auðvitað ekki við Samfylkinguna að sakast að ná þessu máli fram. Aðild að ESB er þannig mál að það er í hæsta lagi óeðlilegt að út í slíka umsókn sé farið án þess að fyrir liggi að meirihluti þjóðarinnar standi á bak við slíka umsókn. Ef aðildin verður felld þá hefur mikilvægum tíma okkar og orku og fjármunum verið eytt, sem við hefðum betur hefði verið eytt í annað.

Ábyrgðin er á herðum Vinstri grænna. Við sækjum ekki um aðild að ESB gegn sannfæringu okkar. Við ráðumst ekki á annað land eða styðjum innrás án þess að fyrir því sé tryggur meirihluti. Mál af þessari stærð semjum við ekki um við stjórnarmyndun. Ekki undir neinum kringumstæðum. VG mun skaðast vegna þessa hvort sem aðild verði samþykkt eða hafnað. Skaðinn ber þjóðin.  

 

„Getum lifað án Evrópu“

Athugasemdir

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 28.7.2009 kl. 11:47]

Svarið við fyrirsögninni er JÁ. Það er ekki þar með sagt að meirihluti hafi alltaf rétt fyrir sér. Eindrægni og vissa samfylkingarmanna byggir á því að frá árinu 2000 hefur flokkurinn rætt þetta fram og til baka. Tekið allskonar beygjur og kominn nær áratug á undan öðrum flokkum á beinu brautina. Þú verður að viðurkenna, burtséð frá skoðun, að það er gott þegar flokkur er samstæður og hefur mótað sér stefnu.

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 28.7.2009 kl. 11:47]

p.s. grár bakflötur er slæmur fyrir lesblinda...með svörtum stöfum.

[Haraldur Hansson, 28.7.2009 kl. 12:11]

Meirihluti þjóðarinnar? Það veit enginn með vissu, hún fékk ekki að kjósa.

Meirihluti þingmanna? Já, ef atkvæðin eru talin. Sum voru greidd undir "þrýstingi" sem tæplega fellur vel að hugmyndum um frjálst lýðræði, svo úrslitin hljóta að skilja eftir óbragð.

Eitt er þó á hreinu. Aldrei fyrr hefur ríki sótt um aðild að ESB með jafn veikt og vafasamt umboð og Samfylkingin gerir nú í nafni þjóðarinnar. Hún gaf sér ekki tíma til að leyfa lýðræðinu að hafa sinn framgang.

[Sigurður Þorsteinsson, 28.7.2009 kl. 12:50]

Gísli það er mjög gott þegar flokkur myndar stefnu í máli eins og um aðildarumsókn í ESB. Það sem truflar mig er að hversu erfitt þeir aðildar sem eru  harðir stuðningsmenn aðildar eiga með að koma með rök fyrir inngöngu. Nýlega skrifaði þannig Þorvaldur Gylfason sem ég haft álit á grein um málið og ætti ég að mynda mér skoðun á þeim grunni væri ég alfarið á móti ESB.

Vandamálið núna er að samkvæmt skoðanakönnun nýlega taldi meirihluti þjóðarinnar brýnni mál vera til úrlausnar en að ganga í ESB. Stjórnarflokkarnir vildu ekki þjóðaratkvæðagreiðslu. í raun vildi aðeins Samfylkingin, auk tveggja Sjálfstæðismanna, eins Framsóknarmanns og fjögurra úr Borgarahreyfingunni að við myndum sækja í ESB. Það að sækja um með þá stöðu er mjög slæmt og því miklar líkur á því að málið verði fellt í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Umræðan með kosti og galla hefur mjög lítið farið fram. Það er það ólýðræðislega við afgreiðslu málsins.

Annað þegar allir eru sammála í flokki eins og Samfylkingunni, eða hvaða örðum flokki bendir það oft til að flokksræðið er orðið lýðræðinu yfirsterkara. Það hefur gerst í flest öllum flokkum og er af hinu illa. Skoðanaskipti og skoðanaáhersluágreiningur skapar framþróun.

Gísli lesblinda hefur háð mér í gegnum tíðina, og ég breytti útlitinu eftir þína ábendingu. Takk fyrir.

[Jonni, 28.7.2009 kl. 14:42]

Hvernig meirihluta viljið þið fá? Alla þjóðina? Allt Alþingi? Ég býst við að það væri ekki nóg fyrir ykkur, vegna þess einfaldlega að þið eruð á móti aðild. Takið því nú með ró; þjóðin verður spurð og þá skuluð þið greiða atkvæði gegn aðild (sem þið gerið sama hvernig aðildarskilyrðin verða). Þetta heitir lýðræði. Það er ekki hægt að ganga í þetta mál með alla þjóðina sammála og ef gengið hefði verið til þjóðaratkvæðagreislu hvort ætti að fara í aðildarviðræður og það fellt, hefði þessi umræða verið steindauð um langan aldur.

Nú verður hinsvegar þjóðin að fara með alvöru í þetta mál og taka afstöðu eftir 2-3 ár. Við getum ekki verið að tuða og nöldra um þetta í áratugi (eins og hefur verið gert). Komi það svo upp úr bátnum að aðildarskilyrðin eru ekki góð, nú þá hafnar sennilega þjóðin þessu. Ekki verra en það.

Annars finnst mér skrýtið að þú Sigurður skulir vera þrasa þetta um flokksræði, því þetta mál gekk þvert á flokkana, fyrir utan að allir þingmenn Samfylkingarinnar voru samhljóða. Sem er ekkert endilega merki um flokksræði. Ég skil vel að þú vildir að einhverjir þeirra greiddu atkvæði gegn þessu en það eru bara ekki allir sammála þér. Svona er lífið.

Nú þurfa íslendingar að lyfta löppunum og vera með í því sem er að gerast. Það er búið að sækja um aðild og það verður ekki aftur tekið. Leikurinn er hafinn og ekki hægt að fresta honum lengur.

KOMA SVO STRÁKAR!!!

[Sigurður Þorsteinsson, 28.7.2009 kl. 17:06]

Jonni það hefði verið mjög æskilegt að meirihluti þjóðarinnar hefði tekið þá ákvörðun að sækja um aðild að ESB. Það að það sé vitað að meirihluti þingmanna sé á móti ESB aðild, eða telur að ásættanleg samningsmarkmið muni ekki nást er afar slæmt. Það að eyða 2-3 ár í slíkar viðræður tefur ýmislegt annað sem vinna þarf í. Mál eins og aðildarumsókn í ESB er mál sem ekki á að semja um sem skiptimynt í stjórnarviðræðum.

Við eðlilegar aðstæður gerði ég engar athugasemdir við það að kanna hvað fengist út úr viðræðum við ESB, en um slíkt er ekki að ræða núna.

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 28.7.2009 kl. 17:24]

Jonni ef við skoðum kosningarloforð og fleira í þessum kosningum þá voru.

VG stefna flokksins var meira og minna á móti ESB
Sjálfstæðisflokkurinn var á móti ESB

Framsókn vildu geyma umsókn til betri tíma
Borgarahreyfingin var hvorki né

Og samfylkingin var sú eina sem hafði það á stefnu sinni að fara í aðildarumsókn.

Það voru því aðeins 30% þjóðarinnar sem hægt er mögulega að túlka sem hafi kosið aðildarumsókn að ESB.

VG sviku kjósendur sína og fóru gengt sannfæringu sinni til að mynda stjórnarsamstarf.

Aðildarumsókn er mjög afdrifarík ákvörðun og ferli sem kostar mikla peninga og tíma frá stjórnvöldum.

Þess vegna er þörf á því að skýr meirihluti fyrir aðildarumsókn.

[Jonni, 28.7.2009 kl. 20:04]

Jamm. Arnar; þetta er nú þín túlkun á stefnuskrám flokkanna. Að sama skapi má ekki jafna aðildarumsókn við aðild. Ég veit heldur ekki til þess að það hafi farið fram tvöföld þjóðaratkvæðagreiðsla um þetta í neinu öðru landi. Aðildarviðræður eru ekki bindandi athöfn; þjóðin á eftir að segja vilja sinn seinna, þegar öll kurl eru komin til grafar og nokkur ár í það. Ég sé heldur ekki vandamálið við að VG séu á móti aðild en styðji aðildarviðræður. Þeir ættu þá að fá betri grundvöll fyrir afstöðu sína, eða hvað? Ef maður vill segja nei er oft gott að vita hvað það er sem maður segir nei um. Sagði amma mín.

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 11:09]

Vissulega eru aðildarviðræður ekki bindandi hlutur en þær eru kostnaðarsamar og tímafrekar.

Þær valda því og hafa valdið að ekkert hefur verið gert til að bæta stöðu heimila eða fyrirtækja á landinu.

Amma þín hefur verið gáfumanneskja þar sem þetta eru ágætis spakmæli.  Það er hinsvegar ekki mikið mál að kynna sér hvað í aðildarumsókn fellst.

Ég legg til að þú byrjir á að lesa EES samninginn hann hefur verið íslenskaður og inniheldur um 60% af grundvallar reglum sambandsins.

Nú síðan geturu farið á t.d. vefi sænsku, bresku eða allra aðildarríkja og grafið upp aðildarsamninga þeirra.

Samningarnir eru opinberir og þar er hægt að kynna sér hvað er verið að segja nei um.

Að vandlega athuguðu máli þá er ég alfarið þeirrar skoðunar að Ísland eigi ekkert erindi inn í þetta samband.

Íslenskt atvinnulíf og iðnaður er alltof viðkvæmt til að þola samkeppnina og líklegt er að við endum á því að framleiða ekki neitt og flytja allt inn hérna.

Hvaða gagn gerir það okkur ?

E.t.v. má vera að einhvern dag geti múltí-kúlti fólkið loksins verið móðens og tekið þátt í samfélagi þjóðanna og farið í fín kokteilboð til Brussels ( ég meina það þykir nú ekki fínt lengur að fara í boð til útrásarvíkinga ).

En eins og staðan er í dag þá hefur þjóðin engan hag af sambandsaðild og til lengritíma litið mun þetta vera okkur dýrkeypt.

[Jonni, 29.7.2009 kl. 12:32]

Arnar; aðildarsamningar hinna mismunandi landa eru ekki eins og taka tillit til ýmissa sérþarfa. Hvernig samningur Íslands yrði vitum við ekki fyrr en búið er að semja um hann.

Þú hefur ekki mikla trú á hæfileikum íslendinga, ef við eigum ekki að geta þolað samkeppni. Ég held að til langframa væri samkeppni mjög holl fyrir okkur. Kannski þurfa einhverjir að beina hugviti sínu og hæfileikum að öðru en þeir gera í dag, t.d. kjúklingabændur, en hver veit nema þeir detti inn á eitthvað sem gefi færi til útflutnings. Ég trúi því að íslendingar með sitt fagra land hlaðið auðlindum spjari sig örugglega mjög vel í beinni samkeppni við önnur lönd í Evrópu.

Við erum kjarnaþjóð og vinnusöm. Við þurfum ekki að óttast samkeppni. Þvert á móti; hún gerir okkur betri og gefur okkur tækifæri að þróa okkar sterku hliðar.

[Karl Ólafsson, 29.7.2009 kl. 13:17]

Spurt er: Ræður meirihlutinn?
Vísað er til þeirrar spurningar hverng atkvæði hefðu fallið í atkvæðagreiðslu um hvort sækja skuli um aðild að ESB.

Svarið er óvíst. Til þess að svara þessu þarf að gefa sér ákveðnar forsendur:

1. Allir þingmenn allra flokka greiði atkvæði eftir sinni persónulegu sannfæringu. Svona á að sjálfsögðu að gera hlutina. Þetta mál er þverpólitískt.
2. IceSave og tilraun til hrossakaupa því máli tengdu haldið utan við allar forsendur.
3. Landsfundarsamþykktir flokka bindi ekki hendur þingmanna.

Að gefnum þessum forsendum, hvernig hefði þessi atkvæðagreiðsla farið?

Ég renndi að gamni í gegnum þingmannalistann og taldi þau já-atkvæði sem ég taldi að væru örugg eða líkleg og fékk út töluna 32. Hvaða tölu færð þú út? Til þess að gera einstökum þingmönnum ekki upp skoðanir ætla ég ekkert að nefna nein nöfn hér. Ég tel reyndar líklegt að jafnvel fleiri hefðu sagt á endanum já, ef þingheimur hefði komist upp úr skotgrafahernaði þreyttrar stjórnar/stjórnarandstöðu pólitíkur sem allir töluðu um að ætti að heyra sögunni til, en mun sennilega alltaf verða til staðar.

Á endanum fær þjóðin að hafna eða samþykkja aðildarsamning. Getum við ekki hætt að tuða um kostnað sem felst í umsóknarferlinu og beðið kynningar á samningnum og atkvæðagreiðslunnar um hann áður en við höldum áfram að fullyrða að ekki sé (nægur) meirihluti fyrir málinu.

[Sigurður Þorsteinsson, 29.7.2009 kl. 21:14]

Karl nú hef ég ekki talið atkvæðin en fljótt á litið þá fæ ég Samfylking 20, Borgarahreyfing 4 Sjálfstæðisflokkur 2, Framsóknarflokkur 3 og Vinstri grænir 0. Þetta gerir í mínum huga 29 sem þýðir að ekki næst meirihluti fyrir aðildarumsókn. Ef til vill er ég að vantelja einhverja.

Mörgum finns mál þróast afar hægt og ef orkan á síðan að fara í ESB viðræður líka, verður hraðinn varla meiri.

[Karl Ólafsson, 30.7.2009 kl. 00:26]

Sigurður, mig grunar nefnilega að þú vanteljir já-menn í Sjálfstæðisflokknum. Þú telur t.d. væntanlega formanninn ekki með, en manstu hvernig hann talaði viku áður en hann varð formaður? Hvað segir það okkur um raunverulega sannfæringu hans?

En auðvitað er engu hægt að slá föstu um hvernig málin hefðu spilast. Þær lýðræðislegu leikreglur sem við förum eftir eru hins vegar þær að meirihlutaniðurstaða á Alþingi gildir og þótt við getum vel verið ósátt við þær niðurstöður ber okkur að virða þær.

Mér þykir einmitt ágætt að viðræður fari nú af stað. Ég er ekki viss um að mikil orka fari frá öðrum úrvinnslumálum í það mál. Ég held að meiri og of mikil orka hafi farið í að þrasa um hvort við ættum að fara í viðræður, hvort við ættum að hafa tvö þjóðaratkvæði eða eitt o.fl. Nú er það frá þ.a. nú þarf bara að ná einhverri lendingu í ICESAVE málið til þess að hægt verði að koma hlutum hér af stað aftur. Því með eða án ICESAVE skuldbindingar, ef hlutirnir fara ekki af stað og það fljótlega, skiptir ekki máli hvort við skuldum í raun ICESAVE eða ekki, við getum ekki borgað.