Öfgasinnar og ofbeldislýður veður uppi.

Þeir fræðimenn sem skrifðu um hrunið vöruðu margir við því að í kjölfarið væru kjöraðstæður fyrir alls kynns öfgahópa, og þeir höfðu rétt fyrir sér. Hér hafa sprottið upp mótorhjólagengi sem kennd eru við erlend glæpasamtök. Hér hafa ekki komið fram nýnasistar eins og einhverjir óttuðust, en kommúnistarnir sem eru sambærilegir öfgasinnar hafa náð ríkisstjórn Íslands og stjórna nú Íslandi með skelfilegri niðurstöðu.

Allt sem minnir á kristni eða kristin gildi hatar þetta lið. Almenningur er búinn að fá nóg.

Vill ekki auka framlög til Hjálpræðishersins

Frábært fyrir iðnaðinn

Það skiptir sannarlega máli hver sinnir forystuhlutverki í Samökum iðnaðarins nú þegar Ísland fer að rísa að nýju. Svana Helen Björnsdóttir er afar frambærilegur formaður í samtökunum og er full ástæða til þess að fylgjast með störfum hennar. Það kæmi ekki á óvart að Svana fær örlítið aðrar leiðir til að ná markmiðum alveg án þess að gert sé lítið úr forverum hennar. Full ástæða að óska samtökunum til hamingju með nýjan formaqnn.

Hvert fór Rússagullið?

Danski sagnfræðingurinn Bent Jensen sagði frá því í afar áhugaverðu viðtali við Egil Helgason í Silfri Egils síðastliðinn sunnudag, að bæði danskir flokkar og forystumenn hefðu fengið umtalsverða fjármmuni frá Rússum. Hann sýnir líka glöggt fram á að Rússneskir kommúnistar voru verri ef eitthvað var í glæpum sínum gagnvart mannkyni en fasistar Þjóðverja. Það að þiggja stórfé frá  þessum aðilum er því alvarlegur glæpur gagnvart íslensku þjóðinni. Engin rannsókn hefur farið fram hér innanlands hvaða einstaklingar fengu slíka fjármuni, eða blóðpeninga og hvaða félög og stjórnmálaflokkar. Samkvæmt upplýsingum Bents Jensen voru þetta miklir peningar og kommúnistar voru sterkari hér á Íslandi en á hinum Norðurlöndunum. Urðu einhverjir kommúnistar mjög efnaðir? Þeir eru að öllum líkindum dánir, og því rétt að spyrja hverjir erfðu þessa menn. Ég er viss um að Steingrímur Sigfússon leggur fram tilögu Alþingi, til þess að rannsaka þetta mál og Álfhildur Ingadóttir verður örugglega meðflutningsmaður.

Töldu á sig ráðist síðastliðinn sunnudag!

Hjá flestum eru sunnudagar, dagar hvíldar og friðar. Fyrir marga var það alls ekki raunin síðastliðinn sunnudag. Rétt eftir hádegið er Silfur Egils á dagskrá í Ríkissjónvarpinu. Að vanda var þættinum skipt í þrennt. Aðalgestur þáttarins var Bent Jensen danskur sagnfræðingur, sem er sérfræðingur í málefnum kommúnista. Hann segir það sem flestum upplýstum mönnum á að vera ljóst að kommúnisminn er alveg jafn hættulegur og nasisminn. Þessu eru bæði íslenskir kommúnistar og kollegar þeirra á Norðurlöndunum afar sárir að sé upplýst. 

Sárindi sunnudagsins er að sjálfsögðu í herbúðum bæði Samfylkingarinnar og Vg, svo og viðhengi þeirra Hreyfingunni. Bent upplýsti að forystumenn kommúnista á Norðurlöndunum hafi verið á launum við þessa iðju sína. Telja verður mjög líklegt að svo hafi einnig verið um forystumenn íslenskra kommúnista. Bent upplýsti einnig að virkni kommúnista hafi verið meiri hérlendis en víðast hvar annars staðar. 

Helstu ráðgjafar ríkisstjórnarinnar halda ekki vatni yfir þessari heimsókn í sjálft ríkissjónvarpið. Hvenær fengi þessi maður að koma í ríkissjónvarpið í Rússlnadi. Stuðningsmenn Íslenska alþýðulýðveldisins eru brjálaðir. Ekki náðist í Jóhönnu, Steingrím, Álfhildi eða Svavar. 

Ekki nóg með þetta heldur kom Kristrún Heimisdóttir fyrrum aðstoðarmaður Ingibjargar Sólrúnar  Gísladóttur og sagði að réttarhöldin yfir Geir Haarde væru hneigsli. Það setti Samfylkingararm Íslanska kommúnistaflokksins en einnig VG hluta hans á annan endann. 

Þriðji þátturinn í Silfrinu var síðan viðtal við Frosta Sigurjónsson, sem Samfylkingararmurinn segir að Egill hafi átt að vita að væri ekki hrifinn af ESB. Egill leyfði Frosta að  rústa öllum málflutnigi ESB sinna. 

 Spurningin hversu lengi þöggunarliðið leyfir  að Egill Helgason fái að stjórna þessum þátt. Að ráðast á ríkistjórnarflokkana og það á sunnudegi. Verður það liðið?

Sigurvegarinn í Samfylkingunni

Var bent á afar áhugavert viðtal við Frosta Sigurjónsson í Silfri Egils í dag og leit inn. Stoppaði við þegar ég sá að Kristrún Heimisdóttir var í þættinum, en mér finnst hún vera málefnaleg, en jafnframt hörð í horn að taka.

Kristrún lýsir yfir vanþóknun á réttarhöldunum  yfir Geir Haarde. Um það að  hún hélt ræðu um þetta mál í Hörpu sagði hún: ,,Ég hef verið kjöldregin í mínum eigin flokki af mörgum fyrir að gera það, en ég hefði verið aumingi ef ég hefði ekki gert það". Það var ekki nema von að Egill Helgason segði af lokinni tölu Kristrúnar, ein mesta ræða sem haldin hefur verið í Silfrinu. 

Samfylkingin sem á í miklum forystuvanda, þar sem þeir finna ekki leiðtoga til þess að taka við flokknum. Ég get vel skilið að andstæðingar Samfylkingarinnar vilji að flokkurinn líti fram hjá Kristrúnu, en ég sé engan fulltrúa jafn frambærilegan, og ekki einu sinni nálægt getu hennar. 

Í siðareglum sem Samfylkingin var að setja segir m.a. ,, Við tökumst á við ágreining og viðurkennum að hann er eðlilegur hluti af  samskiptum þar sem frjáls skoðanaskipti fara fram". Það er eðlilegt að skoða hvað Kristrún segir í þessu ljósi. 

Nú skiptist Samfylkingin í þrjú flokksbrot gamla Alþýðuflokkinn, Kvennalistann og gamla Alþýðubandalagið sem jafnframt inniheldur Þjóðvaka. Flokksmenn vita að vandinn fyrir næstu kosningar er mjög mikill. Nýr foringi þyrfti að taka við í síðasta lagi um mitt þetta ár, ef takast á að koma í veg fyrir algjört afhroð. Fyrir því er ekki skilningur hjá Jóhönnu eða flokksforystunni.

Á meðan Samfylkingin sekkur, kennir Kristrún Heimisdóttir lögfræði  á Akureyri. Eiríkur Bergmann sagði nýlega að það síðasta sem Ísland þarf á að halda, og þá væntnanlega Samfylkingin ekki heldur. Eftirspurnin eftir Kristrúnu er því sennilega ekki til staðar innan Samfylkingarinar. 

 

 

Samfylkingin fyrirleit og hafnaði Steingrími og gerir enn!

Við hrunið taldi Geir Haarde að réttast væri að mynda þjóðstjórn og fá inn í hana VG og Steingrím og Framsóknarflokkinn. Nú skyldu hagsmunir þjóðarinnar vega þygra en hagsmunir flokkana. Ef nokkru sinni væri tími til samstöðu væri það nú.

Nei sagði Ingibjörg Sórún, nei sagði Jóhanna, nei sagði Össur og nei sagði Björgvin Sigurðsson, frekar fer íslenska þjóðin endanlega á hausinn, en að taka ófétið hann Steingrím Sigfússon í ríkissjórn. 

Síðar skipulagði VG uppreisn, og þá sá Jóhanna sér leik á borði, ef Steingrímur gerði allt sem henni þóknaðis fengi hann að sofa hjá Jóhönnu...... til fóta.

Steingrímur var fjótur til svars:  ,, Ef við fáum að koma uppí, gerum við allt. Sækjum um aðild að ESB og hvað sem þú óskar þér"

,,Gott", svaraði Jóhanna

,, og enga ketti" 

,, Kettir verða gerðir útlægir" svaraði Steingrímur. 

,, Þú hefur örugglega engin lík í lestinni Jóhanna" spurði Steingrímur

 ,, Alls engin, ég sá ekkert, heyrði ekkert og skildi ekkert" svaraði Jóhanna

,, Gott" svaraði Steingrímur 

,, Þá erum við eins hvað þetta varðar , og verðum það"

Davíð átti að vara okkur við

Gylfi minn, gleymdir þú ekki einhverju?

Gylfi Magnússon dósent við Viðskiptadeild HÍ fer mikinn þegar hann kemur fram í fjölmiðla í dag. Hann segir Seðlabankann hafa ákveðið að lána Kaupþingi nánast allan gjaldeyrisforða þjóðarinnar.  Gylfi segir það eðlilegt sé að draga einhvern til ábyrgðar, ábyrgðin liggi hjá Seðlabanka og þáverandi ríkisstjórn. Nú er bara eðlilegt að skoða þennan þátt. Eflaust hafa verið teknar einhverjar rangar ákvarðanir á hrundögunm sjálfum.

Gylfi geymir hins vegar alveg öðrum gjörningi. Samningunum um Icesave. Þá var Gylfi Magnússon efnahags og viðskiptaráðherra. Þá sagði Gylfi að þjóðin réði vel við þann suldabagga sem hann og ríkisstjórnin ætluðu af ástæðulausu að setja á þjóðina. Byrði sem hefur verið reiknuð á yfir 500 milljarða. Mér dettur ekki í hug að Gylfi Magnússon sé pólitískur loddari. Hann mun alveg örugglega á allra næstu dögum leggja til formega kröfu um réttmæta  rannsókn á Icesavemálinu. Ef niðurstaðan er jafn slæm og margir ætla, að leggja til að hann sjálfur fái refsingu, og þeir ráðherrar sem að málinu komu fari fyrir  Landsdóm. 

Helsta vandamál nýrra flokka.

Reynsla af nýjum flokkum er ekki sérlega góð á Íslandi. Þeir sem sem hafa staðið af sér nýabrumið hafa flokkast undir fjórflokkinn. Vandamálið hefur ekki verið snilli þeirra gömlu, heldur þekkingarskortur, agaleysi  og reynsluleysi í félagsmálum, þeira sem standa að nýju flokkunum. 

Frjálslyndi flokkurinn er gott dæmi. Byggður um óánægju með að Sverrir Hermannsson var settur á kaldan klaka. Átti sér fylgi meðal annars meðal þeirra sem óánægðir voru með kvótakerfið. Hefðu getað þróað sig  en sitjandi formaður þekkti ekki sinn vitjunartíma, á viðkæmum tíma í sögu flokksins. 

Borgarahreyfingin er annað afl, sem náði 4 þingmönnum á þing í síðustu kosningum. Þessir fjórir vöktu athygli hér innanlands þegar þeir  héldu því fram að þeir einir væru fulltrúar þjóðarinnar á  þingi, hinir 59 þingmennirnir væru fullrúar hagsmunaafla. Þó þetta viðhorf væri nýtt hérlendis, er þetta þekkt í stjórnmálasögu annarra ríkja. Um miðjan fjórðaáratug tuttugustu aldar, kom fram flokkur í Þýskalandi sem hélt þessu fram, og reyndar samskonar flokkar  hjá  öðrum þjóðum. Það hefur e.t.v. ekki þótt tilhlýðilegt að upplýsa íslensku þjóðina um fyrirmyndina. Þessir fjórir gátu aðsjálfsögðu ekki starfað innan Borgarahreyfingarinnar, enda þar ekki næg félagsmálaþekking til staðar og Hreyfingin stofnuð. Sennilega er þetta nafn fundið, vegna þess að þessir þingmenn hafa verið á allmikilli ,,hreyfingu" á kjörtímabilinu. Einn þingmannana sendi tölfupóst þar sem efast er  um geðheilsu eins  úr hópnum, sem fyrir vikið yfirgaf samkomuna og fór í VG. Þegar skoðanakannanir eru nú gerðar, er rétt eins og ekki sé spurt um Hreyfinguna, því hún mælist ekki. 

Nú kemur Samstaða fram og mælist með yfir 20% fylgi. Þá kemur enn einn tölvupósturinn, nú frá  Lilju Mósesdóttur. Það kæmi mér ekki á óvart að Samstaða mældist með um 5% fylgi í næstu skoðanakönnun.

Auk flokksfélaga með litla félagsmálaþekkingu og reynslu, verða þessir flokkar oft fyrir því að á flokkana sækja hverúlantar og siðblindir einstaklingar, sem hvergi annars staðar þrífast. Þegar þessir aðilar fá ekki öllum óskum sínum uppfyllt, eru þeir komnir í fjölmiðla og hafa lljótar sögur að segja. 

Ég sé ekki miklar líkur á að nýjir flokkar nái miklu fylgi í næstu kosningum, sem er slæmt því að það verða allmargir þingmenn sem fá að taka pokann sinn eftir næstu kosningar. 

Hún á að pakka saman og hætta

Ríkisstjórnin slær skjaldborg um útrásarvíkingana.

Dr. Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir fjallað um ástandið i FME á afar áhugaverðan og skýran hátt í þættinum Í bítið í morgun. Á uppgangs og þennslutímum er mikilvægum eftirlitsstofnunum eins og Fjármálaeftirlitinu hættulegast að boðið er í ákveðna starfsmenn, og þá geta aðrir starfsmenn fengið tilboð ef þeir ,,standa sig". 

Í samdráttar og uppgjörstímunum er hættan hvað mest að ráðist sé á yfirmanninn, og hann laskaður til þess að stofnunin verði veikari til þess að taka á þeim málum sem taka þarf á. Þessu ferli hefur Dr. Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir áður líst á afar skilmerkilegan hátt.  

Það sem þjóðin bíður eftir er uppgjörið við útrásarvíkinganna.  Þá er virðist skipulaga vegið að forstjóra FME. Af einhverjum ástæðum beinist grunurinn strax að Steingrími Sigfússyni. Sá gaur þóttist ekkert við dæmið kannast og nefndi hvenær hann fyrst kom að dæminu, sem síðar reyndist auðvelt að sína fram á að voru ósannindi. 

Þessi sami Steingrímur var fjármálaráðherra, þegar ríkisbankinn Landsbankinn ákvað að selja Jóni Ásgeiri Jóhannessyni eða konu hans, 365 miðla. Þannig gæti Jón Ásgeir notað miðlana til þess að verja sig í fallinu. 

Aftur og aftur, kemur Steingrímur og ríkisstjórnin að borðnu. Sett eru lög í kjölfar dóms um gengislánin. Þá kemur ríkisstjórnin með bráðabirgðalög sem gera neytendum á Íslandi gert að greiða vexti sem stangast á við stjórnarskrá.  Almenningur skaðast, erlendir útrásarvíkingar, vogunarsjóðir hagnast. 

Allt sem ríkisstjórnin tekur sér fyrir hendur virðist stefna í eina átt. Slá skjaldborg um útrásarvíkingana og  níðast á almenningi. 

Hefur aldrei séð gögnin

Áfall fyrir Alþýðulýðveldið Ísland

Það fer ekki lengur fram hjá neinum að fyrirmynd þeirra að draumalandinu, er gamla Austur Þýskaland. Helstu ráðgjafar ríkistjórnarinnar eru kömlu austurþýsku kommúnistarnir Svavar Gestsson og Indriði Þorláksson. Svavar hefur verið helsta útspil ríkisstjórnarinnar í Icesave, þótt orðspor hans nú sé svo skaddað að hann hefur farið í felur. Indriði hefur verið helsti ráðgjafi Steingríms í hvernig hægt sé að skattleggja almenning og fyrirtæki þannig að allt frumhvæði hverfi og eftir sitji lafhræddur lýður sem situr og stendur eins og kommúnistaklíkan segir.

Þriðji kommúnistinn úr klíkunni er Már Guðmundsson. Hann lagði til gengishöftin og saman lögðu ráðgjafarnir þrír þá tillögu að selja bankana erlendum útrásarvíkingum, vogunarsjóðunum, til þess að níðast á íslenskum almenningi og atvinnulífinu. Allt átti að gera almenning að viljalausu verkfæri fyrir valdaklíkuna. 

Eitt af því sem var að mistakast í aðgerðaráætluninni var forstjóri FME Gunnar Þ. Andersen. Hann gekk of langt í uppgjöri við gömlu útrásarvíkinganna. Þá for strax í gang áætlun um að ryðja honum úr vegi og færa FME undir Má í Seðlabankanum. Auðvitað vissi Steingrímur Sigfússon ekkert um málið, en var staðinn að ósannindum um málið í fjölmiðlum. 

Nú er ljóst að Gunnar Andersen verður ekki sagt upp. Annað áfall kom upp þegar yfirlögreglumaður upplýsti að innan Alþingis hefði verið Alþingismenn sem hefðu hvatt til árásar á Alþingi. Tveir Alþingismenn brugðust ókvæða við Steingrímur Sigfússon ráðherra og sófakomminn Álfheiður Ingadóttir. Nú verður sett á stað rannsókn, sem gæti þýtt samkvæmt upplýsingum allt að 12 ára fangelsisdóm fyrir þau skötuhjúin.

Kjörtímabilið er nú að líða undir lok og flótti hlaupinn í liðið. Það verður ekkert Alþýðulýðveldið Ísland. Sá reynsltími er liðinn. Hann kemur aldrei aftur. 

Uppsagnarferlinu sjálfhætt