300 dagar eftir

Nú eru aðeins 300 dagar eftir af valdatíma Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún mældist með 65,4% fylgi þegar hún byrjaði sem forsætisráðherra, og er nú komin með 18,4%. Aldrei í sögu íslensku þjóðarinnar hefur komið upp jafn óvinsæll forsætisráðherra. Jóhanna bregst við hverri mælingu með meiri hroka. Í stað þess að segja af sér verður hún bara fýlugjarnari og hortugri. Það getur ekki liðið á löngu að menn eins og Hallgrímur Helgason fari niður á Þing og lemji bíl Jóhönnu. Vinstra liðið mun þá segja að það sé bara eðlilegt því fólkið sé orðið svo reitt.

Það eru 300 dagar þangað til tímar þessarar stjórnar er liðinn. Þar sem kosningar eru í apríl 2013, verður þingi slitið í síðasta lagi í janúar 2013. Vaxandi ólga er komin í Samfylkinguna vegna þess að Jóhanna ætlar nýjum kandi­dat í formennskuna engan tíma. Jóhanna hefur sagt það alveg óþarfi því að hún ætli sér að sitja áfram. Auðvitað fagna andstæðingar Samfylkingarinnar, og benda fólki á að njóta þessara 300 daga. Vegna brotthvarfsins eru margir byrjaðir að undirbúa komandi uppbyggingu. 300 dagar eru ekki lengi að líða. Um 2100 manns mun á þessum tíma flytja erlendis. Fylgi Jóhönnu og Samfylkingarinnar verður þá komið langt undir 10%. Tími hennar er löngu liðinn. Hún verður sú síðasta sem gerir sér grein fyrir því. 

Hækkun stýrivaxta er tímaskekkja

Hækkun eða lækkum stýrivaxta hjá Seðlabanka er stýritæki til þess að hafa áhrif á verðbólguna í landinu. Hækkun stýrivaxta væri aðgerð sem gæti komið til greina ef til staðar væri undirliggjandi verðbólga. Ef þennslan í samfélaginu væri komin á hættulegt stig. Það á bara alls ekki við nú.

Verðlag hækkar vegna hækkunar á opinberri þjónustu. Vegna hækkun á besníni og vegna þess að  gengið hefur lækkað, en þar er talið að niðurgreiðsla erlendra skulda hafi talsverð áhrif. 

Við þurfum nauðsynlega að koma efnahagskerfinu í gang hérlendis. Enga blússandi ferð, en í gagn. Við höfum fengið góða loðnu og síldarvertíð, afskaplega góða, og við höfum fengið undirbúning að breytingu  Álversins í Straumsvík, en það er ekki um að ræða aukningu starfa. Ástæðan er samdráttur í efnahagslífinu, sem aftur þýðir að hækka stýrivexti er fráleit aðgerð. 

Aðgerð Seðlabankans kallar ekki á tiltrú. Það má vel vera að ofurtrú seðalabnakastjórans á því að gagna í ESB, hafi áhrif á ákvörðunina. Hann segir sjálfur að breyting stýrivaxta ein og sér , sé gjalþrota stefna. Hann er ekki einn um þá skoðun. Við þurfum að taka upp erlenda mynt og leggja Seðlabankann af. Það er bara ekki í spilunum. Norsk króna, kanadískur dollar eða bandaraískur dollar gætu komið til greina. 

„Eitt vaxtatæki getur bara svo lítið“

Jóhanna elskar spurningaleiki?

Fyrst ríkisstjórnin vill eyða hundruðum milljóna í spurningaleik með þjóðinni er alveg hægt að bæta við spurningum. 

Hvernig finnst þér ríkisstjórnin hafa staðið við loforð sín?

Viltu draga Jóhönnu og Steingím fyrir Landsdóm?

Viltu að ríkisstjórnin segi af sér?

Svörin við þessum spurningum brenna á þjóðinni.

Gagnrýnir þingið

Guðmundur Ólafsson í heimsókn

Á laugardaginn kom Guðmundur Ólafsson í heimsókn í Kópavoginn. Guðmundur hefur þannig styrkleika að fjalla um aðalatriðin og setja þau fram á mannamáli. Áður fyrr hélt ég að Guðmundur væri vinstri maður, en eftir þennan fund er hann í mínum huga fyrst og fremst hagfræðingur. Hann ásamt fleirum komu að svokallaðri þjóðarsátt sem hafði á sínum tíma afgerandi áhrif á að í allnokkurn tíma náðum við góðum árangri við verðbólguna. Í hagstjórn næstu ára þar á eftir hældi Guðmundur Davíð Oddsyni sem hann sagði hafa borið af á síðustu öld. Hins vegar þurfa menn að kunna að hætta, bætti hann við. Það er oft erfitt.

Núverandi stjórnarflokkar fengu ekki háa einkunn hjá Guðmundi. Hann sló þó í gegn þegar hann sagði réttilega að hluti Sjálfstæðisflokksins væri harðir kommúnistar, sem hefðu aukið ríkisumsvif geysileg á síðasta stjórnartíma sínum.

Guðmundur ganrýndi hækkun stýrivaxta Seðlabanka og sagði þá aðgerð óskynsamlega. Hann svaraði gagnrýni á vertrygginguna, að útreikningur hennar væri í heildina rétt þó alltaf væri hægt að benda á einn og einn þátt, gæfi verðbólguútreikningurinn góða heildarmynd.

Eftir hrun hefur verið hamrað á því að hagfræðingar væri ekki sammála um nokkurn skapaðan hlut. Guðmundur sagði þetta fyrru, og í grunninn væru flestir hagfræðingar sammála um helstu þætti.

Er klappstýra útrásarvíkinganna vaktaður?

Það þarf ekki að fara til Bandaríkjanna til þess að ofbeldismenn eins og Hallgrímur Helgason yrðu settir í steininn og fylgst yrði með þeim áfram. Ef einstaklingur réðist á bíl forsætis ráðherra og berði hann að utan í Danmörku, Noregi Svíþjóð, Þýskalandi eða Bretlandi, yrði viðkomandi snarlega settur í steininn, dæmdur og síðan fylgst náið með honum, sími hans hleraður og ef hann sýndi afbrigðilega hegðun aftur yrði hann settur aftur inn og í rannsókn.

Nei Hallgrímur gengur öugglega ennþá laus, þegar ríkisstasjórn kommúnista er við völd. Hvort bók hans 10 ráð til þess að hætta að drepa fólk og vaska upp, sé tilraun Hallgríms til hæta ofbeldinu, skal ósagt látið. Rétt eins og talið er eðlilegt að fylgjast með mótorhjólagengjum er eðlileg að fylgjast með Hallgrími.

Bók Hallgríms í 8. sæti á Amazon

,,Svæsna" viðtalið í Monitor

Það var vel til fundið hjá krökkunum í Monitor að fá Vigdísi Finnbogadóttur í viðal og skilaboðin sem Vigdís sendir unga fólkinu eru hlaðin visku. Vigdís nýtur ekki síðri virðingar á Norðurlöndum en hér. Virðingu fyrir lífsviðhorf og áherslur. Lýðræði, ræktun, menning og fágun. Öfgarnar passa ekki inn í mydina. Skilaboð Vigdísar í jafnréttisbaráttunni er að varast öfga og jafnréttisbaráttan snýst um bæði kynin.

Það kom ekki á óvart að það fyrsta sem mörgum datt í væri Sólveig Tómasdóttir og hún gaf víst út að hún væri orðlaus. Það kemur heldur ekki á óvart að slík manneskja hafi haft rangt við í prófköri. Hvenær yrði Vigdís Finnbogadóttir sökuð um slíkt? Öfgarnar er víðar. Tökum Álfheiði Ingadóttur eða Ólínu Þorvardóttur venjulegt fólk tekur til fótanna til þess að þurfa ekki á vegi þeirra. 

Í umfjöllun Sjónvarpsins um kvennafrídaginn og jafnréttisbaráttuna kom berlega í ljós að helstu hindranir í vegi fyrir árangri í kvennabaráttunni, voru að öfgasinnar á vinstri vængnum yfirtóku þá hreyfingu sem fór á stað, til þess að nota fyrir vinstri öfgastefnu. 

Vigdís varar unga fólkið við öfgunum, og er það bara ekki gott. 

Þingmaður óskar eftir rannsókn á eigin klúðri!

Stundum er það einungis heimskan sem rekur þingmenn í ræðustól á Alþingi eða er það blanda af sektarkennd yfir eigin klúðri og kjánaskap. Það var einmitt af þessum ástæðum að Helgi Hjörvar stóð upp og taldi að nú væri kominn tími til þess að hefja næstu rannsókn á hugsanlegu tapi á hluta af þeim fjármunum sem settir voru í Kaupþing á hrundögunum.

Um leið og strákurinn hafði misst þetta út úr sér áttaði hann og allir aðrir í salnum að Helgi Hjörvar var að kalla eftir rannsókn á Icesavesamningunum, og einkavæðingu bankanna til erlendra útrásarvíkinga, vogunarsjóðanna. Hvort tveggja studdi Helgi Hjörvar.

Tveir ráðherrar sátu sótsvartir í framan af bræði. Nú hæfist umræðan að draga þau fyrir Landsdóm, Jóhannu og Steingrím.

Steingrímur heyrðist hvæsa: ,, Geturðu ekki hafið hemil á þessu strákgerpi"
Jóhanna svaraði hvasst. ,,Ég fékk hann úr Alþýðubandalaginu þínu"
,,Þegiðu", svaraði Steingrímur

Það eru að koma páskar, og síðan styttist í þinglok. Í haust verða það fjárlögin og þigi lykur í janúarlok. Þetta er að verða búið.  Síðan kemur aldrei aftur vinstri stjórn.

Fjármálaeftirlitið búið að kæra aðalsökudólg hrunsins?

Nú nærri fjórum árum eftir hrunið eru afar fáir eða engir sem við gætum flokkað undir útrásarvíkinga sem hafa farið fyrir dóm.

Í Vikunni er viðtal  Sigrúnu  Bragadóttur, fyrrverandi framkvæmdastjóra Lífeyrissjós starfsmanna Kópavogsbæjar. Hjá henni kemur fram það sem svo oft gerist í glæpamálum, að þeir stóru sleppa, en síðan er fundinn einhver sem sökinni er skellt á.

Það vekur athygli að sá sú af stjórnum Lífeyrissjóðanna sem minnstu töpuðu í hruninu, skuli ein sæta ákæru, í stað þess að hljóta lof fyrir. Stjórn lífeyrissjóðsins stóð frammi fyrir því að hafa 500 milljónir, og  fáir eða engir útlánamöguleikar. Þau völdu því að lána Kópavogsbæ, eftir að hafa ráðfært sig við Fjármálaeftirlitið.

Þegar farið var að tala um fangelsi, brugðust fjórir stjórnarmenn sjóðsins, þau Flosi Eiríksson, Jón Júlíusson, Ómar Stefánson og Sigrún Guðmundsdóttir við með því að þau hafi ekkert vitað og framkvæmdastjóri sjóðsins Sigrúnu  Bragadóttir og Gunnar I. Birgisson hafi farið á bak við þau. Eftir rannsókn var öll stjórnin og framkvæmdastjórinn kærð.

Það ömurlegasta við þetta mál er að í viðtalinu segir Sigrún frá því að hún hafi fengið símtal frá lögmanni, sem sat með tvo stjórnarmenn fyrir framan sig þar sem verið var að samræma málatilbúnað, framkvæmdastjórinn átti að skella skuldinni á Gunnar Birgisson einan.

Hver er þessi lögmaður? Hverjir voru stjórnarmennirnir tveir? Skýrir þetta afstöðu fjögurra stjórnarmanna hversu lítilmannlegt sem það nú er? 

 Viðtalið við Sigrúnu Bragadóttur er átakanleg lýsing á því, þegar opinberir aðilar gefa skít í þá sem reyna að sýna ábyrgð, en dekra við skúrkana. 

Á níunda tug mála til ákæruvalds

Normaður númer fimmmilljón, er Íslendingur!!!!!!

Mikill fögnuður er nú í ráðherrabústaðnum. Normaður númer fimmmilljon er Íslendingur. Að þessu hefur íslenska ríkisstjórnin stefnt leynt og ljóst frá því að hún tók við. Vegma aðgerarleysi ríkisstjórnarinnar  innanlands hafa þúsundir Íslendingar flutt til Noregs, sérstaklega ungt fólk. Stór hluti þess kemur aldrei til baka.

Gleði ríkisstjórnarflokkana er hrein og sönn. Saman vilja þau búa hér til Íslenska Alþýðulýðveldið í anda Austur Þýskalands, þar sem Svavar Gestsson og Indriði Þorláksson hlutu sína flokksþjálfun. 

Í Noregi taka menn eins og Snæbjörn Björnsson á móti Íslendingunum, en Snæbjörn var afar einmana út í Noregi fyrir hrun. Nokkrir Íslendingar eru þó að flytja til baka, og vilja taka slaginn við ríkisstjórnina sem nú óðfluga nágast 10% fylgið.

"Megi ríkistjórnin hanga út tímabilið, segja þeir sem Samfylkingin og VG muni ekki ná 5% markinu, og vilja stofna safn um þessa flokka. Helst hafa Jóhönnu og Steingrím til sýnis á safninu. Öðrum við viðvöruar. 

Gylfi Þór settur út úr landsliðinu!

Það er alltaf erfitt að segja hvaða íslenskur leikmaður er bestur hverju sinni. Flestir myndu í dag eflaust nefna Gylfa Þór Sigurðsson. Það þætti fáránlegt að velja hann ekki í landsliðið, eða taka hann út úr því. Samt sem áður hefur Gylfi verið í þeirri stöðu. 2008 spilaði Gylfi Þór með unglingalandsliði Íslands en datt síðan út úr liðinu, og hópnum. Guðjón Þórðarson segir í viðtali í Fréttablaðinu að hann hafi bent forráðamönnum KSÍ á mikla hæfileika Gylfa, en án árangurs. 

Nú er það svo að Gylfi Þór er ekki eini afburða leikmaðurinn sem ekki fær náðina hjá yngri landsliðunum. Gott dæmi er að Eyjólfur Sverrisson komst hvorki í drengja eða unglingalandslið. Sagt var að það væri of langt tll Sauðárkróks til þess að velja þennan strákling. Eyljólfur fékk hins vegar tækifæri í U21 og sló í gegn og fór í atvinnumennsku. 

Það er mjög mikilvægt að þeir bestu fái tækifæri með landsliðunum og öðlist reynslu. Ekki er alltaf sjálfgefið hverjir verði góðir og hverjir ekki. Það er heldur ekki víst að þeir sem eru góðir 15-19 ára verði þeir bestu síðar.  Þess vegna verður að koma til mat þjálfarans á getu leikmannsins í dag, en einnig til framtíðar. 

Einn fremsti þjálfari allra tíma sagði um unglingalandsliðin: "Ef þjálfari í drengja og unglingalandsliðum gengur ítrekað fram hjá leikmönnum sem síðar komast í 21 manna A landsliðshóp, ætti hann mjög alvarlega að hugsa hvort hann sé hæfur í starfið. A.m.k. gera alvarlegar breytingar á vinnubrögðum sínum.  Ef hins vegar besti leikmaðurinn í A landsliðinu, kemst ekki í unglingaliðin, þarf stjórn knattspyrnusambandsins að taka ráðningamál þjálfara til alvarlegrar endurkoðunar, og endurmeta hæfi sitt til þess að ráða þjálfara."