Plúsar og mínusar

Úrslitin í kosningunum ættu ekki að koma svo mjög á óvart. Á heimsvísu sveiflast pólitíkin frá vinstri til hægri og til baka, með mismunandi áherslum. með Tony Blair tók verkamannaflokkurinn upp meiri áherslur á frelsi, en Gordon Brown tók upp hefðbundnari vinnubrögð verkamannaflokksins. Vinstri sveifla hérlendis er því fyllilega eðlileg í ljósi efnahagshrunsins. Steingrímur Sigfússon hefur rekið harðan áróður fyrir því að stefna Sjálfstæðisflokksins sé orsök efnahagshrunsins og aðrir tóku undir. Reiðin í þjóðfélaginu fékk þannig útrás á einhverjum. Sagan segir okkur að slíkir áróðursmeistarar fá slíkt alltaf í hausinn aftur. Við sáum Sigmund Davíð Gunnlaugsson ráðast á Steingrím Sigfússon í lok kosningabaráttunnar og er sannfærður um að hann komst inn á þing fyrir þá viðleitni. Held að meira jafnvægi verði í pólitíkinni með Sigmund Davíð Gunnlaugsson inni á þingi.

Það eru mjög margir spennandi nýliðar að koma inn á þing í öllum flokkum þannig komust þeir félagar Robert Marchall og Guðmundur Steingrímsson en nú ekki fyrir sama flokk. Lúðvík Geirsson hefði styrkt þingmannahópinn en hann spilaði djarft og tapaði.

Við tekur stjórn sem þarf að takast á við verulega erfið verkefni. Sagan segir okkur að slík ríkisstjórn mun eiga mjög erfiða tíma. Sérstakalega þegar forðast var að ræða um lausnir á erfiðleikunum í kosningum. Við tekur umsókn í ESB. Það er vonin sem Samfylkingin gaf þjóðinni sem lausn á efnahagsvanda okkar. Hvað erum við tilbúin að gefa mikið eftir í viðræðum?

Í Bretlandi er krafa innan Verkamannaflokksins að létta stefnuna, þannig að búast má við hægri sveiflu til þess að leysa vanda þeirra. Við förum eins langt til vinstri og möguleiki er á, það kallar á bakslag, hvenær sem það nú kemur.

Jónína inn í stað Lúðvíks